ἔρρωσο

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ér̥.r̥ɔː.so/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈer.ro.so/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈer.ro.so/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈer.ro.so/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈe.ro.so/

Verb

ἔρρωσο • (érrhōso)

perfect mediopassive imperative second-person singular of ῥώννυμι (rhṓnnumi)
be in good health, goodbye, farewell

References in Ancient Greek texts circa 5th-4th century BCE;

Ισοκράτης προς Τιμόθεο (Επιστολαί ζ’ ΤΙΜΟΘΕΩΙ) :” Έρρωσο, καν του δέη των παρ’ ημίν, επίστελλε..”

Αισχίνης προς Φιλοκράτη :”Ευτύχει κα μη πολιτεύου μηδέ πρόσκρουε μήτε τοις πλέον σου μήτε τοις έλαττον δυναμένοις. Έρρωσο.”

Επιστολές Πλάτωνος προς Διονύσιο : ”..έρρωσο και γίγνωσκε τοσούτον ημών διημαρτηκώς, ίνα προς τους άλλους βέλτιον προσφέρη..”

Αριστοτέλης προς Φίλιππον : ”το μεν γαρ μη αδικείν ίσως υπέρ άνθρωπον εστί, το δε πλανηθέντα διασώσασθαι επιφέρει τι καλόν και σφόδρα τούτο ευσταθούς διανοίας ίδιον εστί. Τα δ’ άλλα έρρωσο..’

References

“ἔρρωσο”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
ἔρρωσο in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.