üzen

See also: uzen

Hungarian

Alternative forms

Etymology

Uncertain.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈyzɛn]
  • Hyphenation: üzen
  • Rhymes: -ɛn

Verb

üzen

  1. (transitive) to send word, send a message, message (someone -nak/-nek)

Conjugation
conjugation of üzen
1st person sg 2nd person sg
informal		 3rd person sg,
2nd p. sg formal		 1st person pl 2nd person pl
informal		 3rd person pl,
2nd p. pl formal
Indica­tive
mood		 Pre­sent Indef. üzenek üzensz üzen üzenünk üzentek üzennek
Def. üzenem üzened üzeni üzenjük üzenitek üzenik
2nd-p. o. üzenlek ―
Past Indef. üzentem üzentél üzent üzentünk üzentetek üzentek
Def. üzentem üzented üzente üzentük üzentétek üzenték
2nd-p. o. üzentelek ―
Condi­tional
mood		 Pre­sent Indef. üzennék üzennél üzenne üzennénk üzennétek üzennének
Def. üzenném üzennéd üzenné üzennénk
(or üzennők)		 üzennétek üzennék
2nd-p. o. üzennélek ―
Sub­junc­tive
mood		 Pre­sent Indef. üzenjek üzenj or
üzenjél		 üzenjen üzenjünk üzenjetek üzenjenek
Def. üzenjem üzend or
üzenjed		 üzenje üzenjük üzenjétek üzenjék
2nd-p. o. üzenjelek ―
Infinitive üzenni üzennem üzenned üzennie üzennünk üzennetek üzenniük
Other nonfinite
verb forms		 Verbal noun Present participle Past participle Future part. Adverbial part. Potential
üzenés üzenő üzent üzenendő üzenve üzenhet

Derived terms

(With verbal prefixes):

  • átüzen
  • beüzen
  • kiüzen
  • leüzen
  • megüzen
  • visszaüzen

References
  1. üzen in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN.  (See also its 2nd edition.)

Further reading
  • üzen in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.