łypać

Polish

Etymology

Borrowed from Ukrainian гли́пати (hlýpaty).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈwɨ.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨpat͡ɕ
  • Syllabification: ły‧pać

Verb

łypać impf (perfective łypnąć)

  1. (intransitive, colloquial) to leer

Conjugation
Conjugation of łypać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive łypać
present tense 1st łypię łypiemy
2nd łypiesz łypiecie
3rd łypie łypią
impersonal łypie się
past tense 1st łypałem łypałam łypaliśmy łypałyśmy
2nd łypałeś łypałaś łypaliście łypałyście
3rd łypał łypała łypało łypali łypały
impersonal łypano
future tense 1st będę łypał,
będę łypać
 będę łypała,
będę łypać
 będziemy łypali,
będziemy łypać
 będziemy łypały,
będziemy łypać
2nd będziesz łypał,
będziesz łypać
 będziesz łypała,
będziesz łypać
 będziecie łypali,
będziecie łypać
 będziecie łypały,
będziecie łypać
3rd będzie łypał,
będzie łypać
 będzie łypała,
będzie łypać
 będzie łypało,
będzie łypać
 będą łypali,
będą łypać
 będą łypały,
będą łypać
impersonal będzie łypać się
conditional 1st łypałbym łypałabym łypalibyśmy łypałybyśmy
2nd łypałbyś łypałabyś łypalibyście łypałybyście
3rd łypałby łypałaby łypałoby łypaliby łypałyby
impersonal łypano by
imperative 1st niech łypię łypmy
2nd łyp łypcie
3rd niech łypie niech łypią
active adjectival participle łypiący łypiąca łypiące łypiący łypiące
contemporary adverbial participle łypiąc
verbal noun łypanie
noun
  • łypnięcie

References
  1. Andrzej Bańkowski (2000) Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)

Further reading
  • łypać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • łypać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.