świergotać

Polish

Alternative forms
  • świegotać (archaic)

Etymology

From dialectal or archaic świrgać, from Proto-Slavic *svŕ̥kati, itself onomatopoeic.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɕfjɛrˈɡɔ.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔtat͡ɕ
  • Syllabification: świer‧go‧tać

Verb

świergotać impf (perfective zaświergotać)

  1. (intransitive) to chirp, to twitter, to warble
    Synonyms: ćwierkać, szczebiotać
  2. (intransitive, figurative) to chirp (speak in a high-pitched voice)

Conjugation

Standard:

Conjugation of świergotać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive świergotać
present tense 1st świergoczę świergoczemy
2nd świergoczesz świergoczecie
3rd świergocze świergoczą
impersonal świergocze się
past tense 1st świergotałem świergotałam świergotaliśmy świergotałyśmy
2nd świergotałeś świergotałaś świergotaliście świergotałyście
3rd świergotał świergotała świergotało świergotali świergotały
impersonal świergotano
future tense 1st będę świergotał,
będę świergotać
 będę świergotała,
będę świergotać
 będziemy świergotali,
będziemy świergotać
 będziemy świergotały,
będziemy świergotać
2nd będziesz świergotał,
będziesz świergotać
 będziesz świergotała,
będziesz świergotać
 będziecie świergotali,
będziecie świergotać
 będziecie świergotały,
będziecie świergotać
3rd będzie świergotał,
będzie świergotać
 będzie świergotała,
będzie świergotać
 będzie świergotało,
będzie świergotać
 będą świergotali,
będą świergotać
 będą świergotały,
będą świergotać
impersonal będzie świergotać się
conditional 1st świergotałbym świergotałabym świergotalibyśmy świergotałybyśmy
2nd świergotałbyś świergotałabyś świergotalibyście świergotałybyście
3rd świergotałby świergotałaby świergotałoby świergotaliby świergotałyby
impersonal świergotano by
imperative 1st niech świergoczę świergoczmy
2nd świergocz świergoczcie
3rd niech świergocze niech świergoczą
active adjectival participle świergoczący świergocząca świergoczące świergoczący świergoczące
contemporary adverbial participle świergocząc
verbal noun świergotanie

Literary:

Conjugation of świergotać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive świergotać
present tense 1st świergocę świergocemy
2nd świergocesz świergocecie
3rd świergoce świergocą
impersonal świergoce się
past tense 1st świergotałem świergotałam świergotaliśmy świergotałyśmy
2nd świergotałeś świergotałaś świergotaliście świergotałyście
3rd świergotał świergotała świergotało świergotali świergotały
impersonal świergotano
future tense 1st będę świergotał,
będę świergotać
 będę świergotała,
będę świergotać
 będziemy świergotali,
będziemy świergotać
 będziemy świergotały,
będziemy świergotać
2nd będziesz świergotał,
będziesz świergotać
 będziesz świergotała,
będziesz świergotać
 będziecie świergotali,
będziecie świergotać
 będziecie świergotały,
będziecie świergotać
3rd będzie świergotał,
będzie świergotać
 będzie świergotała,
będzie świergotać
 będzie świergotało,
będzie świergotać
 będą świergotali,
będą świergotać
 będą świergotały,
będą świergotać
impersonal będzie świergotać się
conditional 1st świergotałbym świergotałabym świergotalibyśmy świergotałybyśmy
2nd świergotałbyś świergotałabyś świergotalibyście świergotałybyście
3rd świergotałby świergotałaby świergotałoby świergotaliby świergotałyby
impersonal świergotano by
imperative 1st niech świergocę świergoczmy
2nd świergocz świergoczcie
3rd niech świergoce niech świergocą
active adjectival participle świergocący świergocąca świergocące świergocący świergocące
contemporary adverbial participle świergocąc
verbal noun świergotanie

Further reading
  • świergotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • świergotać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.