ŝtono

See also: stono and stonò

Esperanto

Etymology

From a blend of English stone and German Stein, both from Proto-West Germanic *stain. Compare Yiddish שטיין‎ (shteyn), Dutch steen.

Pronunciation

IPA^(key): [ˈʃtono]
Audio:
(file)
Rhymes: -ono
Hyphenation: ŝto‧no

Noun

ŝtono (accusative singular ŝtonon, plural ŝtonoj, accusative plural ŝtonojn)

stone
- 2018, Suso Moinhos (translator), “Longa nokto el ŝtono”, in Beletra Almanako, number 31, page 57:
  La planko estas el ŝtono.
  The floor is of stone.

Derived terms

aerŝtono, meteorŝtono (“meteorite”)
angulŝtono (“cornerstone”)
ĉefŝtono (“keystone”)
ferŝtono (“iron ore, ironstone”)
kalkŝtono (“limestone”)
sabloŝtono (“sandstone”)
ŝtona (“stone”, adjective)
ŝtonmortigi (“to execute by stoning”, transitive verb)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.