żenujący

Polish

Etymology

From żenować +‎ -ący.

Pronunciation

IPA^(key): /ʐɛ.nuˈjɔn.t͡sɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔnt͡sɨ
Syllabification: że‧nu‧ją‧cy

Adjective

żenujący (comparative bardziej żenujący, superlative najbardziej żenujący, adverb żenująco)

embarrassing, cringeworthy

Declension

declension of żenujący

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	żenujący		żenujące	żenująca	żenujący	żenujące
genitive	żenującego			żenującej	żenujących
dative	żenującemu			żenującej	żenującym
accusative	żenującego	żenujący	żenujące	żenującą	żenujących	żenujące
instrumental	żenującym			żenującą	żenującymi
locative	żenującym			żenującej	żenujących

Further reading

żenujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
żenujący in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.