Φιλόξενος

Ancient Greek

Etymology

From φιλόξενος (philóxenos, “hospitable”), from φίλος (phílos) +‎ ξένος (xénos)

Pronunciation
 

Proper noun

Φιλόξενος • (Philóxenos) m (genitive Φιλοξένου); second declension

  1. A male given name: Philoxenus

Declension
Second declension of ὁ Φιλόξενος; τοῦ Φιλοξένου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ Φιλόξενος
ho Philóxenos		 τὼ Φιλοξένω
tṑ Philoxénō		 οἱ Φιλόξενοι
hoi Philóxenoi
Genitive τοῦ Φιλοξένου
toû Philoxénou		 τοῖν Φιλοξένοιν
toîn Philoxénoin		 τῶν Φιλοξένων
tôn Philoxénōn
Dative τῷ Φιλοξένῳ
tôi Philoxénōi		 τοῖν Φιλοξένοιν
toîn Philoxénoin		 τοῖς Φιλοξένοις
toîs Philoxénois
Accusative τὸν Φιλόξενον
tòn Philóxenon		 τὼ Φιλοξένω
tṑ Philoxénō		 τοὺς Φιλοξένους
toùs Philoxénous
Vocative Φιλόξενε
Philóxene		 Φιλοξένω
Philoxénō		 Φιλόξενοι
Philóxenoi
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.