πρόοδος

Ancient Greek

Etymology

προ- (pro-) +‎ ὁδός (hodós)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pró.o.dos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpro.o.dos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpro.o.ðos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpro.o.ðos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpro.o.ðos/

Adjective

πρόοδος • (próodos) m or f (neuter πρόοδον); second declension

going before
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Hipparchicus 4.5:
  οἱ πρόοδοι
  hoi próodoi
  advance-party of soldiers
Adverb προοδωτέρως progressively
- Zosimus, Alch. p.158.B.

Declension

Second declension of πρόοδος; πρόοδον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	πρόοδος próodos	πρόοδον próodon	προόδω proódō	προόδω proódō	πρόοδοι próodoi	πρόοδᾰ próoda
Genitive	προόδου proódou	προόδου proódou	προόδοιν proódoin	προόδοιν proódoin	προόδων proódōn	προόδων proódōn
Dative	προόδῳ proódōi	προόδῳ proódōi	προόδοιν proódoin	προόδοιν proódoin	προόδοις proódois	προόδοις proódois
Accusative	πρόοδον próodon	πρόοδον próodon	προόδω proódō	προόδω proódō	προόδους proódous	πρόοδᾰ próoda
Vocative	πρόοδε próode	πρόοδον próodon	προόδω proódō	προόδω proódō	πρόοδοι próodoi	πρόοδᾰ próoda
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	προόδως proódōs		προοδώτερος proodṓteros		προοδώτᾰτος proodṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

πρόοδος • (próodos) f (genitive προόδου); second declension

going on, advance: metaph., progress
- 490 BCE – 430 BCE, Empedocles, Collected Works 84.1
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Hellenica 3.4.15
- 204 CE – 270 CE, Plotinus, Collected Works 5.2.1
- 204 CE – 270 CE, Plotinus, Collected Works 6.3.22:
  ἐκ δυνάμεως εἰς ἐνέργειαν
  ek dunámeōs eis enérgeian
coming out of a house; appearance in public
- 125 CE – 200 CE, Lucian, Menippus or The Descent Into Hades 12
- 125 CE – 200 CE, Lucian, The Dream or Lucian's Career 9
procession
- 93 CE – 94 CE, Josephus, Antiquities of the Jews 18.4.6
- 170 CE – 240 CE, Herodian, History of the Empire from the Death of Marcus 2.4.1
- 204 CE – 270 CE, Plotinus, Collected Works 5.5.3, (plural)
- iv A.D., SIG 900.13, (Panamara)
proceeding forth, emanation
- 204 CE – 270 CE, Plotinus, Collected Works 8.5.6
- 412 CE – 485 CE, Proclus, Commentary on Plato's "Cratylus" p.2.P.:
  ἡ ἀφ᾽ ἑνὸς πάντων π.
- C.E. 515–529, Damascius Diadochus, Charles-Émile Ruelle, editor, Ἀπορίαι καὶ λύσεις περὶ τῶν πρώτων ἀρχῶν εἰς τὸν Πλάτωνος Παρμενίδην [Problems and Solutions Concerning First Principles in Plato’s Parmenides], volume I of II, Paris: C. Klincksieck, bibliopola, published 1889, ¶ 36, lines 16–17, page 73:
  Ἀεὶ γὰρ ἡ μονὴ πρὸ πάσης προόδου οὔπω δὲ τὰ διάφορα ἐπὶ τῆς ἀδιαφόρου φύσεως.
  Aeì gàr hē monḕ prò pásēs proódou oúpō dè tà diáphora epì tês adiaphórou phúseōs.
  (please add an English translation of this quote)
- 〃, ¶ 72, page 158, lines 15–22:
  Πάλιν δὲ ἀπ᾽ ἄλλης ἀρχῆς ἀρξάμενοι λέγομεν περὶ γνωστοῦ τε καὶ γνώσεως, καὶ ἔτι πρότερον περὶ μονῆς καὶ προόδου καὶ ἐπιστροφῆς· ἀπὸ γὰρ τούτων τῶν λόγων φανεῖται καὶ τίς ἡ χρεία τῆς γνώσεως καὶ τί τὸ γνωστόν· ἔτι δὲ ἀπὸ τούτων ἀπορήσομεν καὶ εἴ τίς ἐστι μονὴ καὶ πρόοδος καὶ ἐπιστροφὴ ἐν τῷ ἡνωμένῳ· καὶ πρό γε πάντων ζητητέον πῶς τὸ πρῶτον ἀφ᾽ ἑτέρου ἕτερον διεκρίθη· τὸ γὰρ δὴ πρῶτον διακρινόμενον ἢ διακεκριμένον (ἔστω γὰρ ἐπὶ τούτου ὁ λόγος), τὸ δ᾽ οὖν διακεκριμένον, ἀλλὰ πρὸ αὐτοῦ ἐκεῖνο ἀφ᾽ οὗ διακέκριται, ὅτι καὶ αὐτὸ διακεκριμένον.
  (please add an English translation of this quote)
- 〃, ¶ 75, page 166, lines 11–13:
  Τί δέ ἐστιν ἡ ἐπιστροφή; τί δὲ ἄλλο φαίη τις ἂν ἢ τοῦ προελθόντος ἐπάνοδος εἰς τὸ γεννῆσαν; ἀντίθετος γὰρ τῇ προόδῳ καὶ οἷον ἐκείνης ἐπανόρθωσίς τίς ἐστι καὶ ἀνάλυσις.
  Tí dé estin hē epistrophḗ? tí dè állo phaíē tis àn ḕ toû proelthóntos epánodos eis tò gennêsan? antíthetos gàr têi proódōi kaì hoîon ekeínēs epanórthōsís tís esti kaì análusis.
  (please add an English translation of this quote)
- 〃, volume II of II (1889), ¶ 382, page 232, lines 16–18:
  Εἰ δὲ καὶ τὸ ἰσήλικον διαιροῖμεν εἰς δύο ἀποφάσεις, ἡ ἑκκαιδεκὰς σύμβολον ἔσται τῆς εἰς ἔσχατον μερισμὸν προόδου γενομένης ἀπὸ τῆς δημιουργικῆς τετρακτύος.
  Ei dè kaì tò isḗlikon diairoîmen eis dúo apopháseis, hē hekkaidekàs súmbolon éstai tês eis éskhaton merismòn proódou genoménēs apò tês dēmiourgikês tetraktúos.
  (please add an English translation of this quote)
- 234 CE – 305 CE, Porphyry, Sent. 24, (plural)
- 412 CE – 485 CE, Proclus, Commentary on Plato's "Cratylus" p.107.P., (opposed to ἐγκόσμιοι):
  πρόοδοι κρύφιοι
  próodoi krúphioi
musical progression
- lamb., VP 26.120, (plural)
mathematical progression
- 204 CE – 270 CE, Plotinus, Collected Works 6.3.12
= interrogatio
- Glossaria

Declension

Second declension of ἡ πρόοδος; τῆς προόδου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ πρόοδος hē próodos	τὼ προόδω tṑ proódō	αἱ πρόοδοι hai próodoi
Genitive	τῆς προόδου tês proódou	τοῖν προόδοιν toîn proódoin	τῶν προόδων tôn proódōn
Dative	τῇ προόδῳ têi proódōi	τοῖν προόδοιν toîn proódoin	ταῖς προόδοις taîs proódois
Accusative	τὴν πρόοδον tḕn próodon	τὼ προόδω tṑ proódō	τᾱ̀ς προόδους tā̀s proódous
Vocative	πρόοδε próode	προόδω proódō	πρόοδοι próodoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Second declension of πρόοδος; προόδου (Epic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	πρόοδος próodos	προόδω proódō	πρόοδοι próodoi
Genitive	προόδου / προοδοῖο / προόδοιο / προοδόο / προόδοο proódou / proodoîo / proódoio / proodóo / proódoo	προόδοιῐν proódoiin	προόδων proódōn
Dative	προόδῳ proódōi	προόδοιῐν proódoiin	προόδοισῐ / προόδοισῐν / προόδοις proódoisi(n) / proódois
Accusative	πρόοδον próodon	προόδω proódō	προόδους proódous
Vocative	πρόοδε próode	προόδω proódō	πρόοδοι próodoi
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Descendants

Greek: πρόοδος (próodos, “progress, moving forward”)

Greek

Etymology

From Ancient Greek πρόοδος (próodos).

Noun

πρόοδος • (próodos) f (plural πρόοδοι)

progress, moving forward

Declension

declension of πρόοδος

case \ number	singular	plural
nominative	πρόοδος •	πρόοδοι •
genitive	προόδου •	προόδων •
accusative	πρόοδο •	προόδους •
vocative	πρόοδε •	πρόοδοι •

Synonyms

εξέλιξη f (exélixi, “progress, evolution”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

πρόοδος

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Noun

Declension

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Noun

Declension

Synonyms