πρόστιμο

Greek

Etymology

From Ancient Greek πρόστιμον (próstimon).

Noun

πρόστιμο • (próstimo) n

  1. fine (payment for breaking the law)

Declension
declension of πρόστιμο
case     \     number singular plural
nominative πρόστιμο • πρόστιμα •
genitive προστίμου •  πρόστιμου • προστίμων •
accusative πρόστιμο • πρόστιμα •
vocative πρόστιμο • πρόστιμα •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.