σύνταγμα
Greek
Etymology
Inherited from Ancient Greek σύνταγμα (súntagma). By surface analysis, συντάσσω (syntásso, “to command, organise”) + -μα (-ma).
Noun
σύνταγμα • (sýntagma) n (plural συντάγματα)
- (politics, government) constitution
- (military) regiment
- (historical) syntagma (a formation of the Macedonian phalanx)
Declension
declension of σύνταγμα
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | σύνταγμα • | συντάγματα • |
| genitive | συντάγματος • | συνταγμάτων • |
| accusative | σύνταγμα • | συντάγματα • |
| vocative | σύνταγμα • | συντάγματα • |
Related terms
- and see: αντισυνταγματικός (antisyntagmatikós, “anticonstitutional”, adjective)
- συνταγματάρχης m or f (syntagmatárchis, “colonel”) (army)
- συνταγματαρχίνα f (syntagmatarchína, “colonel's wife”)
- συνταγματικός (syntagmatikós, “constitutional”, adjective)
- συνταγματικότητα f (syntagmatikótita, “constitutionality”)
Further reading
σύνταγμα on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.