υποθήκευση

Greek

Etymology

First attested around 1848.[1] From υποθηκεύω (ypothikévo), from the Ancient Greek ὑποθήκη (hupothḗkē).

Noun

υποθήκευση • (ypothíkefsi) f

  1. hypothecation (use of property as security for a loan)

Declension
declension of υποθήκευση
case     \     number singular plural
nominative υποθήκευση • υποθηκεύσεις •
genitive υποθήκευσης • υποθηκεύσεων •
accusative υποθήκευση • υποθηκεύσεις •
vocative υποθήκευση • υποθηκεύσεις •
Older or formal genitive singular: υποθηκεύσεως •

References
  1. Georgios Babiniotis (2002), “υποθήκευση”, in Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of the New Greek Language] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias, →ISBN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.