ύπαρξη
Greek
Etymology
From Ancient Greek ὕπαρξις (húparxis). Synchronically, from υπάρχω (ypárcho, “to exist”).
Noun
ύπαρξη • (ýparxi) f (plural υπάρξεις)
Declension
declension of ύπαρξη
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | ύπαρξη • | υπάρξεις • | |
| genitive | ύπαρξης • | υπάρξεων • | |
| accusative | ύπαρξη • | υπάρξεις • | |
| vocative | ύπαρξη • | υπάρξεις • | |
| Older or formal genitive singular: υπάρξεως • | |||
Derived terms
- συνύπαρξη f (synýparxi, “coexistence”)
- υπαρξιακός (yparxiakós, “existentialist”, adjective)
- υπαρξισμός m (yparxismós, “existentialism”)
- υπαρξιστής m (yparxistís, “existentialist”)
Related terms
- υπάρχω (ypárcho, “to exist”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.