магнит
Bulgarian
Pronunciation
- IPA(key): [mɐɡˈnit]
Declension
Declension of магни́т
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | магни́т magnít |
магни́ти magníti |
definite (subject form) |
магни́тът magnítǎt |
магни́тите magnítite |
definite (object form) |
магни́та magníta | |
count form | — | магни́та magníta |
Related terms
- магни́тен (magníten)
- магнетизъм (magnetizǎm)
Kazakh
Cyrillic | магнит (magnit) |
---|---|
Arabic | ماگنيت |
Latin |
Etymology
Borrowed from Russian магни́т (magnít), from Middle English magnete, via Old French magnete, Latin magnetum (“lodestone”), from Ancient Greek μαγνῆτις [λίθος] (magnêtis [líthos], “Magnesian [stone]”), either after the Lydian city Magnesia ad Sipylum (modern-day Manisa, Turkey), or after the Greek region of Μαγνησία (Magnēsía) (whence came the colonist who founded the city in Lydia).
Kyrgyz
Declension
Declension of магнит
singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
---|---|---|
nominative (атооч) | магнит magnit |
магниттер magnitter |
genitive (илик) | магниттин magnittin |
магниттердин magnitterdin |
dative (барыш) | магнитке magnitke |
магниттерге magnitterge |
accusative (табыш) | магнитти magnitti |
магниттерди magnitterdi |
locative (жатыш) | магнитте magnitte |
магниттерде magnitterde |
ablative (чыгыш) | магниттен magnitten |
магниттерден magnitterden |
possessive forms | ||
first-person singular (менин) | ||
nominative | магнитим magnitim |
магниттерим magnitterim |
genitive | магнитимдин magnitimdin |
магниттеримдин magnitterimdin |
dative | магнитиме magnitime |
магниттериме magnitterime |
accusative | магнитимди magnitimdi |
магниттеримди magnitterimdi |
locative | магнитимде magnitimde |
магниттеримде magnitterimde |
ablative | магнитимден magnitimden |
магниттеримден magnitterimden |
second-person singular informal (сенин) | ||
nominative | магнитиң magnitiŋ |
магниттериң magnitteriŋ |
genitive | магнитиңдин magnitiŋdin |
магниттериңдин magnitteriŋdin |
dative | магнитиңе magnitiŋe |
магниттериңе magnitteriŋe |
accusative | магнитиңди magnitiŋdi |
магниттериңди magnitteriŋdi |
locative | магнитиңде magnitiŋde |
магниттериңде magnitteriŋde |
ablative | магнитиңден magnitiŋden |
магниттериңден magnitteriŋden |
second-person singular formal (сиздин) | ||
nominative | магнитиңиз magnitiŋiz |
магниттериңиз magnitteriŋiz |
genitive | магнитиңиздин magnitiŋizdin |
магниттериңиздин magnitteriŋizdin |
dative | магнитиңизге magnitiŋizge |
магниттериңизге magnitteriŋizge |
accusative | магнитиңизди magnitiŋizdi |
магниттериңизди magnitteriŋizdi |
locative | магнитиңизде magnitiŋizde |
магниттериңизде magnitteriŋizde |
ablative | магнитиңизден magnitiŋizden |
магниттериңизден magnitteriŋizden |
Russian

магнит
Pronunciation
- IPA(key): [mɐɡˈnʲit]
Noun
магни́т • (magnít) m inan (genitive магни́та, nominative plural магни́ты, genitive plural магни́тов, diminutive магни́тик)
Declension
Declension of магни́т (inan masc-form hard-stem accent-a)
Related terms
- магнети́зм (magnetízm)
- магни́тный (magnítnyj)
Descendants
References
- магнит in Большой толковый словарь, editor-in-chief С. А. Кузнецов – hosted at gramota.ru
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.