оулоучити
Old Church Slavonic
Etymology
оу- (u-) + лоучити (lučiti), from Proto-Slavic *lučiti.
Conjugation
| 👤 singular | 👥 dual | 👤👥👥 plural | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| азъ (azŭ) | тꙑ (ty) | онъ (onŭ), она (ona), оно (ono) | вѣ (vě) | ва (va) | она (ona) | мꙑ (my) | вꙑ (vy) | они (oni), оне (one), она (ona) | |||||||||
| оулоучѫ сѧ (ulučǫ sę) | оулоучиши сѧ (ulučiši sę) | оулоучитъ сѧ (ulučitŭ sę) | оулоучивѣ сѧ (ulučivě sę) | оулоучита сѧ (ulučita sę) | оулоучите сѧ (ulučite sę) | оулоучимъ сѧ (ulučimŭ sę) | оулоучите сѧ (ulučite sę) | оулоучѫтъ сѧ (ulučǫtŭ sę) | |||||||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.