установи
Macedonian
Etymology
From Proto-Slavic *ustanoviti.
Pronunciation
- IPA(key): [uˈstanɔvi]
Conjugation
Conjugation of установи (perfective, present in -и)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | установел | установил | adjectival participle | установен | ||
| feminine | установела | установила | adverbial participle | — | ||
| neuter | установело | установило | verbal noun | — | ||
| plural | установеле | установиле | perfect participle | установено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | установам | установев | установив | — | ||
| 2nd singular | установиш | установеше | установи | установи | ||
| 3rd singular | установи | установеше | установи | — | ||
| 1st plural | установиме | установевме | установивме | — | ||
| 2nd plural | установите | установевте | установивте | установете | ||
| 3rd plural | установат | установеа | установија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум установил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам установено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев установил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав установено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал установено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе установам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам установено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе установев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав установено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум установел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал установено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би установил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал установено | conditional of има + perfect participle | ||||
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [ʊstənɐˈvʲi]
Verb
установи́ • (ustanoví)
- second-person singular imperative perfective of установи́ть (ustanovítʹ)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.