արտասու
Old Armenian
Etymology
Back-formation from արտասուք (artasukʿ). Coined by later grammarians as the singular form of արտասուք (artasukʿ, “tears”).
Declension
i-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | արտասու (artasu) | արտասուք (artasukʿ) | |
| genitive | արտասուի (artasui) | արտասուից (artasuicʿ) | |
| dative | արտասուի (artasui) | արտասուից (artasuicʿ) | |
| accusative | արտասու (artasu) | արտասուս (artasus) | |
| ablative | արտասուէ (artasuē) | արտասուից (artasuicʿ) | |
| instrumental | արտասուիւ (artasuiw) | արտասուիւք (artasuiwkʿ) | |
| locative | արտասուի (artasui) | արտասուս (artasus) |
o-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | արտասու (artasu) | արտասուք (artasukʿ) | |
| genitive | արտասուոյ (artasuoy) | արտասուոց (artasuocʿ) | |
| dative | արտասուոյ (artasuoy) | արտասուոց (artasuocʿ) | |
| accusative | արտասու (artasu) | արտասուս (artasus) | |
| ablative | արտասուոյ (artasuoy) | արտասուոց (artasuocʿ) | |
| instrumental | արտասուով (artasuov) | արտասուովք (artasuovkʿ) | |
| locative | արտասու (artasu) | արտասուս (artasus) |
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “արտասու”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “արտօսր”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.