باهل

Arabic

Etymology

From the root ب ه ل‎ (b-h-l).

Verb

بَاهَلَ • (bāhala) III, non-past يُبَاهِلُ‎‎ (yubāhilu)

to curse one another; to curse each other; to ask for God's wrath to fall on the wrong-doer.

Conjugation

Conjugation of

بَاهَلَ

(form-III sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					مُبَاهَلَة‎ mubāhala
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُبَاهِل‎ mubāhil
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُبَاهَل‎ mubāhal
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	بَاهَلْتُ‎ bāhaltu	بَاهَلْتَ‎ bāhalta	بَاهَلَ bāhala	بَاهَلْتُمَا‎ bāhaltumā	بَاهَلَا‎ bāhalā	بَاهَلْنَا‎ bāhalnā	بَاهَلْتُمْ‎ bāhaltum	بَاهَلُوا‎ bāhalū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	بَاهَلْتُ‎ bāhaltu	بَاهَلْتِ‎ bāhalti	بَاهَلَتْ‎ bāhalat	بَاهَلْتُمَا‎ bāhaltumā	بَاهَلَتَا‎ bāhalatā	بَاهَلْنَا‎ bāhalnā	بَاهَلْتُنَّ‎ bāhaltunna	بَاهَلْنَ‎ bāhalna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُبَاهِلُ‎ ʾubāhilu	تُبَاهِلُ‎ tubāhilu	يُبَاهِلُ‎ yubāhilu	تُبَاهِلَانِ‎ tubāhilāni	يُبَاهِلَانِ‎ yubāhilāni	نُبَاهِلُ‎ nubāhilu	تُبَاهِلُونَ‎ tubāhilūna	يُبَاهِلُونَ‎ yubāhilūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُبَاهِلُ‎ ʾubāhilu	تُبَاهِلِينَ‎ tubāhilīna	تُبَاهِلُ‎ tubāhilu	تُبَاهِلَانِ‎ tubāhilāni	تُبَاهِلَانِ‎ tubāhilāni	نُبَاهِلُ‎ nubāhilu	تُبَاهِلْنَ‎ tubāhilna	يُبَاهِلْنَ‎ yubāhilna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُبَاهِلَ‎ ʾubāhila	تُبَاهِلَ‎ tubāhila	يُبَاهِلَ‎ yubāhila	تُبَاهِلَا‎ tubāhilā	يُبَاهِلَا‎ yubāhilā	نُبَاهِلَ‎ nubāhila	تُبَاهِلُوا‎ tubāhilū	يُبَاهِلُوا‎ yubāhilū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُبَاهِلَ‎ ʾubāhila	تُبَاهِلِي‎ tubāhilī	تُبَاهِلَ‎ tubāhila	تُبَاهِلَا‎ tubāhilā	تُبَاهِلَا‎ tubāhilā	نُبَاهِلَ‎ nubāhila	تُبَاهِلْنَ‎ tubāhilna	يُبَاهِلْنَ‎ yubāhilna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُبَاهِلْ‎ ʾubāhil	تُبَاهِلْ‎ tubāhil	يُبَاهِلْ‎ yubāhil	تُبَاهِلَا‎ tubāhilā	يُبَاهِلَا‎ yubāhilā	نُبَاهِلْ‎ nubāhil	تُبَاهِلُوا‎ tubāhilū	يُبَاهِلُوا‎ yubāhilū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُبَاهِلْ‎ ʾubāhil	تُبَاهِلِي‎ tubāhilī	تُبَاهِلْ‎ tubāhil	تُبَاهِلَا‎ tubāhilā	تُبَاهِلَا‎ tubāhilā	نُبَاهِلْ‎ nubāhil	تُبَاهِلْنَ‎ tubāhilna	يُبَاهِلْنَ‎ yubāhilna
imperative الْأَمْر	m		بَاهِلْ bāhil		بَاهِلَا‎ bāhilā			بَاهِلُوا‎ bāhilū
imperative الْأَمْر	f		بَاهِلِي‎ bāhilī		بَاهِلَا‎ bāhilā			بَاهِلْنَ‎ bāhilna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	بُوهِلْتُ‎ būhiltu	بُوهِلْتَ‎ būhilta	بُوهِلَ‎ būhila	بُوهِلْتُمَا‎ būhiltumā	بُوهِلَا‎ būhilā	بُوهِلْنَا‎ būhilnā	بُوهِلْتُمْ‎ būhiltum	بُوهِلُوا‎ būhilū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	بُوهِلْتُ‎ būhiltu	بُوهِلْتِ‎ būhilti	بُوهِلَتْ‎ būhilat	بُوهِلْتُمَا‎ būhiltumā	بُوهِلَتَا‎ būhilatā	بُوهِلْنَا‎ būhilnā	بُوهِلْتُنَّ‎ būhiltunna	بُوهِلْنَ‎ būhilna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُبَاهَلُ‎ ʾubāhalu	تُبَاهَلُ‎ tubāhalu	يُبَاهَلُ‎ yubāhalu	تُبَاهَلَانِ‎ tubāhalāni	يُبَاهَلَانِ‎ yubāhalāni	نُبَاهَلُ‎ nubāhalu	تُبَاهَلُونَ‎ tubāhalūna	يُبَاهَلُونَ‎ yubāhalūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُبَاهَلُ‎ ʾubāhalu	تُبَاهَلِينَ‎ tubāhalīna	تُبَاهَلُ‎ tubāhalu	تُبَاهَلَانِ‎ tubāhalāni	تُبَاهَلَانِ‎ tubāhalāni	نُبَاهَلُ‎ nubāhalu	تُبَاهَلْنَ‎ tubāhalna	يُبَاهَلْنَ‎ yubāhalna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُبَاهَلَ‎ ʾubāhala	تُبَاهَلَ‎ tubāhala	يُبَاهَلَ‎ yubāhala	تُبَاهَلَا‎ tubāhalā	يُبَاهَلَا‎ yubāhalā	نُبَاهَلَ‎ nubāhala	تُبَاهَلُوا‎ tubāhalū	يُبَاهَلُوا‎ yubāhalū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُبَاهَلَ‎ ʾubāhala	تُبَاهَلِي‎ tubāhalī	تُبَاهَلَ‎ tubāhala	تُبَاهَلَا‎ tubāhalā	تُبَاهَلَا‎ tubāhalā	نُبَاهَلَ‎ nubāhala	تُبَاهَلْنَ‎ tubāhalna	يُبَاهَلْنَ‎ yubāhalna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُبَاهَلْ‎ ʾubāhal	تُبَاهَلْ‎ tubāhal	يُبَاهَلْ‎ yubāhal	تُبَاهَلَا‎ tubāhalā	يُبَاهَلَا‎ yubāhalā	نُبَاهَلْ‎ nubāhal	تُبَاهَلُوا‎ tubāhalū	يُبَاهَلُوا‎ yubāhalū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُبَاهَلْ‎ ʾubāhal	تُبَاهَلِي‎ tubāhalī	تُبَاهَلْ‎ tubāhal	تُبَاهَلَا‎ tubāhalā	تُبَاهَلَا‎ tubāhalā	نُبَاهَلْ‎ nubāhal	تُبَاهَلْنَ‎ tubāhalna	يُبَاهَلْنَ‎ yubāhalna

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.