تباطأ
Arabic
Etymology
From the root ب ط ء (b-ṭ-ʾ)
Pronunciation
- IPA(key): /ta.baː.tˤa.ʔa/
Conjugation
Conjugation of
تَبَاطَأَ
(form-VI sound)verbal noun الْمَصْدَر |
تَبَاطُؤ tabāṭuʾ | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُتَبَاطِئ mutabāṭiʾ | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | تَبَاطَأْتُ tabāṭaʾtu |
تَبَاطَأْتَ tabāṭaʾta |
تَبَاطَأَ tabāṭaʾa |
تَبَاطَأْتُمَا tabāṭaʾtumā |
تَبَاطَآ tabāṭaʾā |
تَبَاطَأْنَا tabāṭaʾnā |
تَبَاطَأْتُمْ tabāṭaʾtum |
تَبَاطَأُوا or تَبَاطَؤُوا tabāṭaʾū | |||
f | تَبَاطَأْتِ tabāṭaʾti |
تَبَاطَأَتْ tabāṭaʾat |
تَبَاطَأَتَا tabāṭaʾatā |
تَبَاطَأْتُنَّ tabāṭaʾtunna |
تَبَاطَأْنَ tabāṭaʾna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | أَتَبَاطَأُ ʾatabāṭaʾu |
تَتَبَاطَأُ tatabāṭaʾu |
يَتَبَاطَأُ yatabāṭaʾu |
تَتَبَاطَآنِ tatabāṭaʾāni |
يَتَبَاطَآنِ yatabāṭaʾāni |
نَتَبَاطَأُ natabāṭaʾu |
تَتَبَاطَأُونَ or تَتَبَاطَؤُونَ tatabāṭaʾūna |
يَتَبَاطَأُونَ or يَتَبَاطَؤُونَ yatabāṭaʾūna | |||
f | تَتَبَاطَئِينَ tatabāṭaʾīna |
تَتَبَاطَأُ tatabāṭaʾu |
تَتَبَاطَآنِ tatabāṭaʾāni |
تَتَبَاطَأْنَ tatabāṭaʾna |
يَتَبَاطَأْنَ yatabāṭaʾna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَتَبَاطَأَ ʾatabāṭaʾa |
تَتَبَاطَأَ tatabāṭaʾa |
يَتَبَاطَأَ yatabāṭaʾa |
تَتَبَاطَآ tatabāṭaʾā |
يَتَبَاطَآ yatabāṭaʾā |
نَتَبَاطَأَ natabāṭaʾa |
تَتَبَاطَأُوا or تَتَبَاطَؤُوا tatabāṭaʾū |
يَتَبَاطَأُوا or يَتَبَاطَؤُوا yatabāṭaʾū | |||
f | تَتَبَاطَئِي tatabāṭaʾī |
تَتَبَاطَأَ tatabāṭaʾa |
تَتَبَاطَآ tatabāṭaʾā |
تَتَبَاطَأْنَ tatabāṭaʾna |
يَتَبَاطَأْنَ yatabāṭaʾna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أَتَبَاطَأْ ʾatabāṭaʾ |
تَتَبَاطَأْ tatabāṭaʾ |
يَتَبَاطَأْ yatabāṭaʾ |
تَتَبَاطَآ tatabāṭaʾā |
يَتَبَاطَآ yatabāṭaʾā |
نَتَبَاطَأْ natabāṭaʾ |
تَتَبَاطَأُوا or تَتَبَاطَؤُوا tatabāṭaʾū |
يَتَبَاطَأُوا or يَتَبَاطَؤُوا yatabāṭaʾū | |||
f | تَتَبَاطَئِي tatabāṭaʾī |
تَتَبَاطَأْ tatabāṭaʾ |
تَتَبَاطَآ tatabāṭaʾā |
تَتَبَاطَأْنَ tatabāṭaʾna |
يَتَبَاطَأْنَ yatabāṭaʾna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | تَبَاطَأْ tabāṭaʾ |
تَبَاطَآ tabāṭaʾā |
تَبَاطَأُوا or تَبَاطَؤُوا tabāṭaʾū |
||||||||
f | تَبَاطَئِي tabāṭaʾī |
تَبَاطَأْنَ tabāṭaʾna |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.