صفت

Arabic

Verb

صَفَتْ (ṣafat) (form I)

  1. third-person feminine singular past active of صَفَا (ṣafā)

Persian

Etymology

From Arabic صِفَة (ṣifa).

Pronunciation

    • (Dari): IPA(key): /sɪfat/

    Noun

    Dari صفت
    Iranian Persian
    Tajik сифат (sifat)

    صفت (sefat) (plural صفات (sefât) or صفت‌ها (sefat-hâ))

    1. attribute
    2. adjective
    • صفتی (sefati)
    • صفت تفضیلی (sefat-e tafzili)
    • صفت عالی (sefat-e 'âli)

    Punjabi

    Etymology

    Borrowed from Persian صفت (sefat), Arabic صِفَة (ṣifa).

    Noun

    صفت (sifat) f (Gurmukhi spelling ਸਿਫ਼ਤ)

    1. praise, admiration
      • Guru Granth Sahib, Guru Nanak, translation by Dr. Sant Singh Khalsa, ang 469:
        توں سچا صاحب صفت سوالیؤ جن کیتی سو پار پیا
        tū̃ sachā sāheb sifat suālahiu jin kītī so pār peā
        You are the True Lord and Master; Your Praise is so beautiful. One who sings it, is carried across.
      Synonyms: استت (ustat), تعریف (tarīf), وڈیائی (vaḍiāē), اپما (upmā)

    Urdu

    Etymology

    From Persian صفت (sefat), from Arabic صِفَة (ṣifa).

    Noun

    صفت (sifat) f (Hindi spelling सिफ़त)

    1. adjective
    2. description
    3. attribute
    4. mode
    5. manner

    Synonyms

    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.