صوغلجان
Ottoman Turkish
.jpg.webp)
صوغلجان
Alternative forms
- صوغولجان (soğulcan)
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *sïbuĺgan (“worm”)[1]; cognate with Azerbaijani soxulcan, Bashkir селәүсен (seläwsen), Kazakh шылаушын (şylauşyn), Tatar суалчан (sualçan) and Uzbek chuvalchang.
Noun
صوغلجان • (soğulcan)
Derived terms
- شریت صوغلجان (şerit soğulcan, “tapeworm”)
- صوغلجان اوتی (soğulcan otu, “tansy”)
- صوغلجانلو (soğulcanlı, “infested with worms”)
- یر صوغلجانی (yer soğulcanı, “earthworm”)
Descendants
- Turkish: solucan
- → Armenian: սոլուճան (solučan)
References
- Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*sɨbuĺgan”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007), “solucan”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4288
- Kélékian, Diran (1911), “صوغلجان”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 772
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Lumbricus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 980
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “صوغلجان”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 3006
- Nişanyan, Sevan (2002–), “pire”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “صوغواجلن”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1192
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.