عهر
Arabic
Etymology
From the root ع ه ر (ʿ-h-r).
Conjugation
Conjugation of
عَهَرَ
(form-I sound, verbal nouns عَهْر or عِهْر or عُهُور or عَهَارَة)verbal nouns الْمَصَادِر |
عَهْر or عِهْر or عُهُور or عَهَارَة ʿahr or ʿihr or ʿuhūr or ʿahāra | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
ʿāhir | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | عَهَرْتُ ʿahartu |
عَهَرْتَ ʿaharta |
عَهَرَ ʿahara |
عَهَرْتُمَا ʿahartumā |
عَهَرَا ʿaharā |
عَهَرْنَا ʿaharnā |
عَهَرْتُمْ ʿahartum |
عَهَرُوا ʿaharū | |||
f | عَهَرْتِ ʿaharti |
عَهَرَتْ ʿaharat |
عَهَرَتَا ʿaharatā |
عَهَرْتُنَّ ʿahartunna |
عَهَرْنَ ʿaharna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | أَعْهَرُ ʾaʿharu |
تَعْهَرُ taʿharu |
يَعْهَرُ yaʿharu |
تَعْهَرَانِ taʿharāni |
يَعْهَرَانِ yaʿharāni |
نَعْهَرُ naʿharu |
تَعْهَرُونَ taʿharūna |
يَعْهَرُونَ yaʿharūna | |||
f | تَعْهَرِينَ taʿharīna |
تَعْهَرُ taʿharu |
تَعْهَرَانِ taʿharāni |
تَعْهَرْنَ taʿharna |
يَعْهَرْنَ yaʿharna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَعْهَرَ ʾaʿhara |
تَعْهَرَ taʿhara |
يَعْهَرَ yaʿhara |
تَعْهَرَا taʿharā |
يَعْهَرَا yaʿharā |
نَعْهَرَ naʿhara |
تَعْهَرُوا taʿharū |
يَعْهَرُوا yaʿharū | |||
f | تَعْهَرِي taʿharī |
تَعْهَرَ taʿhara |
تَعْهَرَا taʿharā |
تَعْهَرْنَ taʿharna |
يَعْهَرْنَ yaʿharna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أَعْهَرْ ʾaʿhar |
تَعْهَرْ taʿhar |
يَعْهَرْ yaʿhar |
تَعْهَرَا taʿharā |
يَعْهَرَا yaʿharā |
نَعْهَرْ naʿhar |
تَعْهَرُوا taʿharū |
يَعْهَرُوا yaʿharū | |||
f | تَعْهَرِي taʿharī |
تَعْهَرْ taʿhar |
تَعْهَرَا taʿharā |
تَعْهَرْنَ taʿharna |
يَعْهَرْنَ yaʿharna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | اِعْهَرْ iʿhar |
اِعْهَرَا iʿharā |
اِعْهَرُوا iʿharū |
||||||||
f | اِعْهَرِي iʿharī |
اِعْهَرْنَ iʿharna |
Conjugation
Conjugation of
عَهِرَ
(form-I sound, verbal noun عَهَر)verbal noun الْمَصْدَر |
عَهَر ʿahar | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
ʿāhir | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | عَهِرْتُ ʿahirtu |
عَهِرْتَ ʿahirta |
عَهِرَ ʿahira |
عَهِرْتُمَا ʿahirtumā |
عَهِرَا ʿahirā |
عَهِرْنَا ʿahirnā |
عَهِرْتُمْ ʿahirtum |
عَهِرُوا ʿahirū | |||
f | عَهِرْتِ ʿahirti |
عَهِرَتْ ʿahirat |
عَهِرَتَا ʿahiratā |
عَهِرْتُنَّ ʿahirtunna |
عَهِرْنَ ʿahirna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | أَعْهَرُ ʾaʿharu |
تَعْهَرُ taʿharu |
يَعْهَرُ yaʿharu |
تَعْهَرَانِ taʿharāni |
يَعْهَرَانِ yaʿharāni |
نَعْهَرُ naʿharu |
تَعْهَرُونَ taʿharūna |
يَعْهَرُونَ yaʿharūna | |||
f | تَعْهَرِينَ taʿharīna |
تَعْهَرُ taʿharu |
تَعْهَرَانِ taʿharāni |
تَعْهَرْنَ taʿharna |
يَعْهَرْنَ yaʿharna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَعْهَرَ ʾaʿhara |
تَعْهَرَ taʿhara |
يَعْهَرَ yaʿhara |
تَعْهَرَا taʿharā |
يَعْهَرَا yaʿharā |
نَعْهَرَ naʿhara |
تَعْهَرُوا taʿharū |
يَعْهَرُوا yaʿharū | |||
f | تَعْهَرِي taʿharī |
تَعْهَرَ taʿhara |
تَعْهَرَا taʿharā |
تَعْهَرْنَ taʿharna |
يَعْهَرْنَ yaʿharna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أَعْهَرْ ʾaʿhar |
تَعْهَرْ taʿhar |
يَعْهَرْ yaʿhar |
تَعْهَرَا taʿharā |
يَعْهَرَا yaʿharā |
نَعْهَرْ naʿhar |
تَعْهَرُوا taʿharū |
يَعْهَرُوا yaʿharū | |||
f | تَعْهَرِي taʿharī |
تَعْهَرْ taʿhar |
تَعْهَرَا taʿharā |
تَعْهَرْنَ taʿharna |
يَعْهَرْنَ yaʿharna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | اِعْهَرْ iʿhar |
اِعْهَرَا iʿharā |
اِعْهَرُوا iʿharū |
||||||||
f | اِعْهَرِي iʿharī |
اِعْهَرْنَ iʿharna |
Declension
Declension of noun عَهْر (ʿahr); عِهْر (ʿihr)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | عَهْر; عِهْر ʿahr; ʿihr |
الْعَهْر; الْعِهْر al-ʿahr; al-ʿihr |
عَهْر; عِهْر ʿahr; ʿihr |
Nominative | عَهْرٌ; عِهْرٌ ʿahrun; ʿihrun |
الْعَهْرُ; الْعِهْرُ al-ʿahru; al-ʿihru |
عَهْرُ; عِهْرُ ʿahru; ʿihru |
Accusative | عَهْرًا; عِهْرًا ʿahran; ʿihran |
الْعَهْرَ; الْعِهْرَ al-ʿahra; al-ʿihra |
عَهْرَ; عِهْرَ ʿahra; ʿihra |
Genitive | عَهْرٍ; عِهْرٍ ʿahrin; ʿihrin |
الْعَهْرِ; الْعِهْرِ al-ʿahri; al-ʿihri |
عَهْرِ; عِهْرِ ʿahri; ʿihri |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.