فقیر

See also: فقير

Baluchi

Etymology

From Arabic فَقِير (faqīr).

Noun

فقیر (faqír)

  1. beggar

See also

Kohistani Shina

Noun

فقیر (faqīr)

  1. beggar

Persian

Etymology

From Arabic فَقِير (faqīr).

Pronunciation

  • (Dari): IPA(key): /faqiːɾ/

Adjective

Dari فقیر
Iranian Persian
Tajik фақир (faqir)

فَقیر (faqir) (comparative فَقیرتَر (faqir-tar), superlative فَقیرتَرین (faqir-tarin))

  1. poor

Noun

فَقیر (faqir) (plural فَقیران or فَقیرها or فُقَرا (foqarâ))

  1. poor person

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian فَقیر (faqīr), from Arabic فَقِير (faqīr).

Pronunciation

Noun

فَقِیر (faqīr) m (Hindi spelling फ़क़ीर)

  1. a beggar, needy
  2. (Sufism) dervish
  3. (figuratively) a lover

Declension

Declension of فقیر
singular plural
direct فَقِیر (faqīr) فَقِیر (faqīr)
oblique فَقِیر (faqīr) فَقِیروں (faqīrō̃)
vocative فَقِیر (faqīr) فَقِیرو (faqīrō)

References

  • فقیر”, in اُردُو لُغَت (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
  • فقیر”, in Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English] (in English), Noida, India: Rekhta Foundation, 2023.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.