قاوم

Arabic

Etymology

From the root ق و م (q-w-m); compare قَامَ (qāma, to rise).

Verb

قَاوَمَ (qāwama) III, non-past يُقَاوِمُ‎ (yuqāwimu)

  1. (transitive) to withstand, to resist

Conjugation

South Levantine Arabic

Root
ق و م

Etymology

Semi-learned borrowing from Arabic قَاوَمَ (qāwama).

Pronunciation

  • IPA(key): /qaː.wam/, [ˈqɑː.wam]
  • IPA(key): (Urban) /ʔaː.wam/, [ˈʔæː.wam]
  • IPA(key): (Bedouin) /ɡaː.wam/, [ˈɡæː.wam]
  • (file)

Verb

قاوم (ʔāwam, qāwam) (form III, present بقاوم (biʔāwem, biqāwem))

  1. to resist

Conjugation

    Conjugation of قاوم (ʔāwam)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m قاومت (ʔāwamt) قاومت (ʔāwamt) قاوم (ʔāwam) قاومنا (ʔāwamna) قاومتو (ʔāwamtu) قاومو (ʔāwamu)
f قاومتي (ʔāwamti) قاومت (ʔāwamat)
present m بقاوم (baʔāwem) بتقاوم (bitʔāwem) بقاوم (biʔāwem) منقاوم (minʔāwem) بتقاومو (bitʔāwmu) بقاومو (biʔāwmu)
f بتقاومي (bitʔāwmi) بتقاوم (bitʔāwem)
subjunctive m اقاوم (aʔāwem) تقاوم (tʔāwem) يقاوم (yʔāwem) نقاوم (nʔāwem) تقاومو (tʔāwmu) يقاومو (yʔāwmu)
f تقاومي (tʔāwmi) تقاوم (tʔāwem)
imperative m قاوم (ʔāwem) قاومو (ʔāwmu)
f قاومي (ʔāwmi)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.