قلع

Arabic

Etymology 1

From the root ق ل ع (q-l-ʕ).

Verb

قَلَعَ (qalaʕa) I, non-past يَقْلَعُ‎ (yaqlaʕu)

  1. to pluck out, to uproot
Conjugation

Verb

قَلَّعَ (qallaʕa) II, non-past يُقَلِّعُ‎ (yuqalliʕu)

  1. to pluck out, to uproot
Conjugation

Noun

قَلْع (qalʕ) m

  1. verbal noun of قَلَعَ (qalaʕa) (form I)
Declension

Etymology 2

Borrowed from Aramaic קִלְעָא (qilʿā, sail).

Noun

قِلْع (qilʕ) m (plural قُلُوع (qulūʕ) or قِلَاع (qilāʕ))

  1. sail, canvas
Declension

References

  • qlˁ”, in The Comprehensive Aramaic Lexicon Project, Cincinnati: Hebrew Union College, 1986–
  • Fraenkel, Siegmund (1886) Die aramäischen Fremdwörter im Arabischen (in German), Leiden: E. J. Brill, page 224
  • Freytag, Georg (1837), قلع”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 489

Persian

Etymology

From Arabic قَلَعِيّ (qalaʕiyy).

Pronunciation

  • (Dari): IPA(key): /qalʔ/

Noun

قلع (qal')

  1. tin
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.