قولاق
Khalaj
Noun
قوُلاق (qulâq) (definite accusative قوُلاقؽ, plural قوُلاقلار)
Declension
Declension of قولاق
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | قولاق | قولاقلار |
genitive | قولاقؽین | قولاقلارؽین |
dative | قولاققا | قولاقلارقا |
definite accusative | قولاقؽ | قولاقلارؽ |
locative | قولاقچا | قولاقلارچا |
ablative | قولاقدا | قولاقلاردا |
instrumental | قولاقلا | قولاقلارلا |
equative | قولاقوارا | قولاقلاروارا |
quantitative | قولاققَدَر | قولاقلارقَدَر |
Ottoman Turkish
Etymology 1
From Old Anatolian Turkish قلاق (qulaq, “ear”), from Proto-Turkic *kulkak (“ear”).
Descendants
- Turkish: kulak
Etymology 2
From قول (kol, “arm”).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.