لزق

South Levantine Arabic

Root
ل ز ق‎

Etymology

From Arabic لَصَّقَ‎ (laṣṣaqa).

Pronunciation

IPA^(key): /laz.zaʔ/, [ˈlaz.zaʔ]

Verb

لزّق • (lazzaʔ) (form II, present بلزّق‎ (bilazzeʔ))

to stick

Conjugation

Conjugation of لزّق (lazzaʔ)
		singular				plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person		1^st person	2^nd person	3^rd person
past	m	لزّقت‎ (lazzaʔt)	لزّقت‎ (lazzaʔt)	لزّق (lazzaʔ)		لزّقنا‎ (lazzaʔna)	لزّقتو‎ (lazzaʔtu)	لزّقو‎ (lazzaʔu)
past	f	لزّقت‎ (lazzaʔt)	لزّقتي‎ (lazzaʔti)	لزّقت‎ (lazzaʔat)		لزّقنا‎ (lazzaʔna)	لزّقتو‎ (lazzaʔtu)	لزّقو‎ (lazzaʔu)
present	m	بلزّق‎ (balazzeʔ)	بتلزّق‎ (bitlazzeʔ)	بلزّق‎ (bilazzeʔ)		منلزّق‎ (minlazzeʔ)	بتلزّقو‎ (bitlazzʔu)	بلزّقو‎ (bilazzʔu)
present	f	بلزّق‎ (balazzeʔ)	بتلزّقي‎ (bitlazzʔi)	بتلزّق‎ (bitlazzeʔ)		منلزّق‎ (minlazzeʔ)	بتلزّقو‎ (bitlazzʔu)	بلزّقو‎ (bilazzʔu)
subjunctive	m	الزّق‎ (alazzeʔ)	تلزّق‎ (tlazzeʔ)	يلزّق‎ (ylazzeʔ)		نلزّق‎ (nlazzeʔ)	تلزّقو‎ (tlazzʔu)	يلزّقو‎ (ylazzʔu)
subjunctive	f	الزّق‎ (alazzeʔ)	تلزّقي‎ (tlazzʔi)	تلزّق‎ (tlazzeʔ)		نلزّق‎ (nlazzeʔ)	تلزّقو‎ (tlazzʔu)	يلزّقو‎ (ylazzʔu)
imperative	m		لزّق (lazzeʔ)				لزّقو‎ (lazzʔu)
imperative	f		لزّقي‎ (lazzʔi)				لزّقو‎ (lazzʔu)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.