مانستن

Persian

Etymology

From Middle Persian 𐭪𐭲𐭫𐭥𐭭𐭮𐭲𐭭 / 𐭬𐭠𐭭𐭮𐭲𐭭 (ktlʿnstn / mʾnstn /mānistan/, to resemble).

Verb

Dari مانستن
Iranian Persian
Tajik монистан (monistan)

مانستن (mânestan), present stem مان (mân)

  1. to resemble
    • 6th A.H., Abul-Ma'ālī Nasrullāh-i Munšī, "Kabūtar-i Tawq-dār [کبوتر طوق‌دار]", Kalīla u Dimna.
      آورده‌اند که در ناحیت کشمیر متصیَّدی خوش و مرغزاری نزه بود که از عکس ریاحین او، پر زاغ چون دم طاووس نمودی و در پیش جمال او دم طاووس به پر زاغ مانستی.
      Āwarda-and ki dar nāhiyat-i Kašmīr mutasayyadē xwaš u marğzārē nazih būd ki az aks-i rayāhīn-i ū, par-i zāğ čun dum-i tāwūs namūdē wa dar pēš-i jamāl-i ū, dum-i tāwūs ba par-i zāğ mānistê.

Conjugation

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.