مینو

Persian

Alternative forms

Etymology

From Middle Persian 𐫖𐫏𐫗𐫇𐫃 (mynwg /mēnōg/, heaven, paradise; *emerald; *glass), from Avestan 𐬨𐬀𐬌𐬥𐬌𐬌𐬎 (mainiiu, spirit). Doublet of مینا (minâ) from the Middle Persian’s Arabic descendant.

Pronunciation

  • (Tajik) IPA(key): /menɵ/

Noun

مینو (minu)

  1. paradise, heaven
  2. (obsolete) emerald
  3. (obsolete) glass

Descendants

  • Urdu: مینو (mīnū)

References

  • Ağa-Oğlu, Mehmet (1946), “The Origin of the Term Mīnā and its Meanings”, in Journal of Near Eastern Studies, volume 5, issue 4, →DOI, pages 241–256
  • Vullers, Johann August (1856–1864), مینو”, in Lexicon Persico-Latinum etymologicum cum linguis maxime cognatis Sanscrita et Zendica et Pehlevica comparatum, e lexicis persice scriptis Borhâni Qâtiu, Haft Qulzum et Bahâri agam et persico-turcico Farhangi-Shuûrî confectum, adhibitis etiam Castelli, Meninski, Richardson et aliorum operibus et auctoritate scriptorum Persicorum adauctum (in Latin), volume II, Bonn: Adolf Marcus, page 1259

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian مینو (mēnō, emerald; paradise).

Pronunciation

Noun

مینو (mīnū) ?

  1. emerald
  2. paradise, heaven

Derived terms

  • مِینُو سَواد (mīnū-savād, heaven-like)

References

  • مینو”, in اُردُو لُغَت (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
  • Qureshi, Bashir Ahmad (1971), مینو”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary‎, Lahore: Kitabistan Pub. Co.
  • Platts, John Thompson (1884), مینو”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co., →ISBN, →OCLC
  • مینو”, in Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English] (in English), Noida, India: Rekhta Foundation, 2023.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.