कोप

See also: कपि, कापी, कृप्, and कृपा

Hindi

Borrowed from Sanskrit कोप (kópa).

कोप • (kop) m

Declension of कोप (masc cons-stem)

From Proto-Indo-Aryan *káwpas, from Proto-Indo-Iranian *káwpas, from Proto-Indo-European *kwep- (“to smoke, boil”). Cognate with Ancient Greek καπνός (kapnós, “smoke”), Latin vapor (“steam”), Old English hopa (whence English hope). The Sanskrit root is कुप् (kup, “to be agitated, to boil with rage”).

कोप • (kópa) m

Masculine a-stem declension of कोप (kópa)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कोपः kópaḥ	कोपौ kópau	कोपाः / कोपासः¹ kópāḥ / kópāsaḥ¹
Vocative	कोप kópa	कोपौ kópau	कोपाः / कोपासः¹ kópāḥ / kópāsaḥ¹
Accusative	कोपम् kópam	कोपौ kópau	कोपान् kópān
Instrumental	कोपेन kópena	कोपाभ्याम् kópābhyām	कोपैः / कोपेभिः¹ kópaiḥ / kópebhiḥ¹
Dative	कोपाय kópāya	कोपाभ्याम् kópābhyām	कोपेभ्यः kópebhyaḥ
Ablative	कोपात् kópāt	कोपाभ्याम् kópābhyām	कोपेभ्यः kópebhyaḥ
Genitive	कोपस्य kópasya	कोपयोः kópayoḥ	कोपानाम् kópānām
Locative	कोपे kópe	कोपयोः kópayoḥ	कोपेषु kópeṣu
Notes	¹Vedic

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.