पुर

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit पुर (pura).

Pronunciation
  • (Delhi Hindi) IPA(key): /pʊɾ/

Noun

पुर • (pur) m (Urdu spelling پور‎)

  1. town, city; village
  2. fortress

Declension
Declension of पुर (masc cons-stem)
singular plural
direct पुर
pur		 पुर
pur
oblique पुर
pur		 पुरों
purõ
vocative पुर
pur		 पुरो
puro

Sanskrit

Alternative scripts
Alternative scripts
  • ᬧᬸᬭ (Balinese script)
  • পুৰ (Assamese script)
  • পুর (Bengali script)
  • 𑰢𑰲𑰨 (Bhaiksuki script)
  • 𑀧𑀼𑀭 (Brahmi script)
  • 𑌪𑍁𑌰 (Grantha script)
  • પુર (Gujarati script)
  • ਪੁਰ (Gurmukhi script)
  • ꦥꦸꦫ (Javanese script)
  • បុរ (Khmer script)
  • ಪುರ (Kannada script)
  • ປຸຣ (Lao script)
  • പുര (Malayalam script)
  • 𑘢𑘳𑘨 (Modi script)
  • ᢒᠤᠷᠠ᠋ (Mongolian script)
  • ᢒᡠᡵᠠ (Manchu script)
  • ပုရ (Burmese script)
  • 𑧂𑧔𑧈 (Nandinagari script)
  • 𑐥𑐸𑐬 (Newa script)
  • ପୁର (Oriya script)
  • ꢦꢸꢬ (Saurashtra script)
  • 𑆥𑆶𑆫 (Sharada script)
  • 𑖢𑖲𑖨 (Siddham script)
  • පුර (Sinhalese script)
  • పుర (Telugu script)
  • ปุร (Thai script)
  • པུ་ར (Tibetan script)
  • 𑒣𑒳𑒩 (Tirhuta script)

Etymology

From पुर् (pur, “stronghold, fortress”). Cognates include Ancient Greek πόλις f (pólis) and Lithuanian pilis.

Noun

पुर • (pura) n

  1. fortress, castle, city, town
  2. the female apartments, gynaeceum
  3. house, abode, residence, receptacle
  4. an upper story
  5. brothel
  6. body
  7. skin
  8. a species of Cyperus
  9. name of a constellation
  10. a leaf rolled into the shape of a funnel
  11. name of the subdivisions of the vedānta

Declension
Neuter a-stem declension of पुर
Nom. sg. पुरम् (puram)
Gen. sg. पुरस्य (purasya)
Singular Dual Plural
Nominative पुरम् (puram) पुरे (pure) पुराणि (purāṇi)
Vocative पुर (pura) पुरे (pure) पुराणि (purāṇi)
Accusative पुरम् (puram) पुरे (pure) पुराणि (purāṇi)
Instrumental पुरेण (pureṇa) पुराभ्याम् (purābhyām) पुरैः (puraiḥ)
Dative पुराय (purāya) पुराभ्याम् (purābhyām) पुरेभ्यः (purebhyaḥ)
Ablative पुरात् (purāt) पुराभ्याम् (purābhyām) पुरेभ्यः (purebhyaḥ)
Genitive पुरस्य (purasya) पुरयोः (purayoḥ) पुराणाम् (purāṇām)
Locative पुरे (pure) पुरयोः (purayoḥ) पुरेषु (pureṣu)

Descendants
  • Assamese: পুৰ (pur)
  • Bengali: পুর (pur)
  • Hindi: पुर (pur), पुरा (purā)
  • → Malay: pura, فورا‎
    • → Indonesian: pura
  • → Kannada: ಪುರ (pura)
  • Konkani: पूर (pūr)
  • → Malayalam: പുരം (puraṃ)
  • Marathi: पुर (pur)
  • Nepali: पुर् (pur)
  • → Old Javanese: pura
  • Oriya: ପୁର (purô)
  • Pali: pura
  • Punjabi: ਪੁਰ (pur)
  • Pahari-Potwari: پُر‎ (pur)
  • → Tamil: புரம் (puram), புரை (purai)
  • → Telugu: పురము (puramu)
  • Urdu: پُور‎ (pūr)

Proper noun

पुर • (pura) m

  1. name of an asura, of another man

Declension
Masculine a-stem declension of पुर
Nom. sg. पुरः (puraḥ)
Gen. sg. पुरस्य (purasya)
Singular Dual Plural
Nominative पुरः (puraḥ) पुरौ (purau) पुराः (purāḥ)
Vocative पुर (pura) पुरौ (purau) पुराः (purāḥ)
Accusative पुरम् (puram) पुरौ (purau) पुरान् (purān)
Instrumental पुरेण (pureṇa) पुराभ्याम् (purābhyām) पुरैः (puraiḥ)
Dative पुराय (purāya) पुराभ्याम् (purābhyām) पुरेभ्यः (purebhyaḥ)
Ablative पुरात् (purāt) पुराभ्याम् (purābhyām) पुरेभ्यः (purebhyaḥ)
Genitive पुरस्य (purasya) पुरयोः (purayoḥ) पुराणाम् (purāṇām)
Locative पुरे (pure) पुरयोः (purayoḥ) पुरेषु (pureṣu)

Noun

पुर • (pura) ?

  1. a kind of resin, bdellium

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.