நண்பன்
Tamil
Etymology
From நட்பு (naṭpu, “friendship, companionship”).
Noun
நண்பன் • (naṇpaṉ)
Declension
| Declension of நண்பன் | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | நண்பன் naṇpaṉ |
நண்பர்கள் naṇparkaḷ |
| Vocative | நண்பனே naṇpaṉē |
நண்பர்களே naṇparkaḷē |
| Accusative | நண்பனை naṇpaṉai |
நண்பர்களை naṇparkaḷai |
| Dative | நண்பனுக்கு naṇpaṉukku |
நண்பர்களுக்கு naṇparkaḷukku |
| Genitive 1 | நண்பனுடைய naṇpaṉuṭaiya |
நண்பர்களுடைய naṇparkaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | நண்பனின் naṇpaṉiṉ |
நண்பர்களின் naṇparkaḷiṉ |
| Locative | நண்பனில் naṇpaṉil |
நண்பர்களில் naṇparkaḷil |
| Sociative 1 | நண்பனோடு naṇpaṉōṭu |
நண்பர்களோடு naṇparkaḷōṭu |
| Sociative 2 | நண்பனுடன் naṇpaṉuṭaṉ |
நண்பர்களுடன் naṇparkaḷuṭaṉ |
| Instrumental | நண்பனால் naṇpaṉāl |
நண்பர்களால் naṇparkaḷāl |
| Ablative | நண்பனிலிருந்து naṇpaṉiliruntu |
நண்பர்களிலிருந்து naṇparkaḷiliruntu |
References
- University of Madras (1924–1936), “நண்பன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.