வண்டு

Tamil

Etymology

From Proto-South-Dravidian. Cognates with Malayalam വണ്ടു (vaṇṭu), Kannada ಬಣ್ಡು (baṇḍu), Toda [script needed] (poḍ).

Pronunciation
  • IPA(key): /ʋaɳɖu/, [ʋʌɳɖɯ]

Noun

வண்டு • (vaṇṭu)

  1. bee

Derived terms
  • உருள்வண்டு (uruḷvaṇṭu)
  • எரிவண்டு (erivaṇṭu)
  • எருவண்டு (eruvaṇṭu)
  • கடல்வண்டு (kaṭalvaṇṭu)
  • கருவண்டு (karuvaṇṭu)
  • குமிழ்வண்டு (kumiḻvaṇṭu)
  • குள்ளவண்டு (kuḷḷavaṇṭu)
  • கூனைவண்டு (kūṉaivaṇṭu)
  • சிள்வண்டு (ciḷvaṇṭu)
  • சீனவெரிவண்டு (cīṉaverivaṇṭu)
  • சுழல்வண்டு (cuḻalvaṇṭu)
  • செவ்வண்டு (cevvaṇṭu)
  • துளைவண்டு (tuḷaivaṇṭu)
  • நாகரவண்டு (nākaravaṇṭu)
  • நீர்வண்டு (nīrvaṇṭu)
  • பீவண்டு (pīvaṇṭu)
  • புள்ளிவண்டு (puḷḷivaṇṭu)
  • போன்வண்டு (pōṉvaṇṭu)
  • மரவண்டு (maravaṇṭu)
  • வண்டினம் (vaṇṭiṉam)
  • வண்டுகடி (vaṇṭukaṭi)
  • வண்டுகுத்தி (vaṇṭukutti)

See also
  • வடு (vaṭu, “beetle”)

References
  • University of Madras (1924-1936), “வண்டு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press.
  • Burrow, T.; Emeneau, M. B. (1984) A Dravidian etymological dictionary‎, 2nd edition, Oxford University Press, →ISBN, page 473.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.