ἀναφέρω

Ancient Greek

Alternative forms

ἀμφέρω (amphérō) – poetic

Etymology

ἀνα- (ana-, “upwards, back”) +‎ φέρω (phérō, “I carry”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.na.pʰé.rɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.naˈpʰe.ro/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.naˈɸe.ro/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.naˈfe.ro/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.naˈfe.ro/

Verb

ᾰ̓νᾰφέρω • (anaphérō)

I bring, bear, carry upwards
I bring, bear, carry back
I report
I restore

Inflection

Present: ᾰ̓νᾰφέρω, ᾰ̓νᾰφέρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰφέρω	ᾰ̓νᾰφέρεις	ᾰ̓νᾰφέρει	ᾰ̓νᾰφέρετον	ᾰ̓νᾰφέρετον	ᾰ̓νᾰφέρομεν	ᾰ̓νᾰφέρετε	ᾰ̓νᾰφέρουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓νᾰφέρω	ᾰ̓νᾰφέρῃς	ᾰ̓νᾰφέρῃ	ᾰ̓νᾰφέρητον	ᾰ̓νᾰφέρητον	ᾰ̓νᾰφέρωμεν	ᾰ̓νᾰφέρητε	ᾰ̓νᾰφέρωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰφέροιμῐ	ᾰ̓νᾰφέροις	ᾰ̓νᾰφέροι	ᾰ̓νᾰφέροιτον	ᾰ̓νᾰφεροίτην	ᾰ̓νᾰφέροιμεν	ᾰ̓νᾰφέροιτε	ᾰ̓νᾰφέροιεν
	imperative		ᾰ̓νᾰ́φερε	ᾰ̓νᾰφερέτω	ᾰ̓νᾰφέρετον	ᾰ̓νᾰφερέτων		ᾰ̓νᾰφέρετε	ᾰ̓νᾰφερόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νᾰφέρομαι	ᾰ̓νᾰφέρῃ, ᾰ̓νᾰφέρει	ᾰ̓νᾰφέρεται	ᾰ̓νᾰφέρεσθον	ᾰ̓νᾰφέρεσθον	ᾰ̓νᾰφερόμεθᾰ	ᾰ̓νᾰφέρεσθε	ᾰ̓νᾰφέρονται
	subjunctive	ᾰ̓νᾰφέρωμαι	ᾰ̓νᾰφέρῃ	ᾰ̓νᾰφέρηται	ᾰ̓νᾰφέρησθον	ᾰ̓νᾰφέρησθον	ᾰ̓νᾰφερώμεθᾰ	ᾰ̓νᾰφέρησθε	ᾰ̓νᾰφέρωνται
	optative	ᾰ̓νᾰφεροίμην	ᾰ̓νᾰφέροιο	ᾰ̓νᾰφέροιτο	ᾰ̓νᾰφέροισθον	ᾰ̓νᾰφεροίσθην	ᾰ̓νᾰφεροίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰφέροισθε	ᾰ̓νᾰφέροιντο
	imperative		ᾰ̓νᾰφέρου	ᾰ̓νᾰφερέσθω	ᾰ̓νᾰφέρεσθον	ᾰ̓νᾰφερέσθων		ᾰ̓νᾰφέρεσθε	ᾰ̓νᾰφερέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓νᾰφέρειν				ᾰ̓νᾰφέρεσθαι
participle	m	ᾰ̓νᾰφέρων				ᾰ̓νᾰφερόμενος
	f	ᾰ̓νᾰφέρουσᾰ				ᾰ̓νᾰφερομένη
	n	ᾰ̓νᾰφέρον				ᾰ̓νᾰφερόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ᾰ̓νἔφερον, ᾰ̓νἐφερόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νἔφερον	ᾰ̓νἔφερες	ᾰ̓νἔφερε(ν)	ᾰ̓νἐφέρετον	ᾰ̓νἐφερέτην	ᾰ̓νἐφέρομεν	ᾰ̓νἐφέρετε	ᾰ̓νἔφερον
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νἐφερόμην	ᾰ̓νἐφέρου	ᾰ̓νἐφέρετο	ᾰ̓νἐφέρεσθον	ᾰ̓νἐφερέσθην	ᾰ̓νἐφερόμεθᾰ	ᾰ̓νἐφέρεσθε	ᾰ̓νἐφέροντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾰ̓νοἴσω, ᾰ̓νοἴσομαι, ᾰ̓νοἰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νοἴσω	ᾰ̓νοἴσεις	ᾰ̓νοἴσει	ᾰ̓νοἴσετον	ᾰ̓νοἴσετον	ᾰ̓νοἴσομεν	ᾰ̓νοἴσετε	ᾰ̓νοἴσουσῐ(ν)
active	optative	ᾰ̓νοἴσοιμῐ	ᾰ̓νοἴσοις	ᾰ̓νοἴσοι	ᾰ̓νοἴσοιτον	ᾰ̓νοἰσοίτην	ᾰ̓νοἴσοιμεν	ᾰ̓νοἴσοιτε	ᾰ̓νοἴσοιεν
middle	indicative	ᾰ̓νοἴσομαι	ᾰ̓νοἴσῃ, ᾰ̓νοἴσει	ᾰ̓νοἴσεται	ᾰ̓νοἴσεσθον	ᾰ̓νοἴσεσθον	ᾰ̓νοἰσόμεθᾰ	ᾰ̓νοἴσεσθε	ᾰ̓νοἴσονται
middle	optative	ᾰ̓νοἰσοίμην	ᾰ̓νοἴσοιο	ᾰ̓νοἴσοιτο	ᾰ̓νοἴσοισθον	ᾰ̓νοἰσοίσθην	ᾰ̓νοἰσοίμεθᾰ	ᾰ̓νοἴσοισθε	ᾰ̓νοἴσοιντο
passive	indicative	ᾰ̓νοἰσθήσομαι	ᾰ̓νοἰσθήσῃ	ᾰ̓νοἰσθήσεται	ᾰ̓νοἰσθήσεσθον	ᾰ̓νοἰσθήσεσθον	ᾰ̓νοἰσθησόμεθᾰ	ᾰ̓νοἰσθήσεσθε	ᾰ̓νοἰσθήσονται
passive	optative	ᾰ̓νοἰσθησοίμην	ᾰ̓νοἰσθήσοιο	ᾰ̓νοἰσθήσοιτο	ᾰ̓νοἰσθήσοισθον	ᾰ̓νοἰσθησοίσθην	ᾰ̓νοἰσθησοίμεθᾰ	ᾰ̓νοἰσθήσοισθε	ᾰ̓νοἰσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓νοἴσειν			ᾰ̓νοἴσεσθαι		ᾰ̓νοἰσθήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓νοἴσων			ᾰ̓νοἰσόμενος		ᾰ̓νοἰσθησόμενος
	f	ᾰ̓νοἴσουσᾰ			ᾰ̓νοἰσομένη		ᾰ̓νοἰσθησομένη
	n	ᾰ̓νοἶσον			ᾰ̓νοἰσόμενον		ᾰ̓νοἰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ᾰ̓νήνεγκᾰ, ᾰ̓νηνεγκᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νήνεγκᾰ	ᾰ̓νήνεγκᾰς	ᾰ̓νήνεγκε(ν)	ᾰ̓νηνέγκᾰτον	ᾰ̓νηνεγκᾰ́την	ᾰ̓νηνέγκᾰμεν	ᾰ̓νηνέγκᾰτε	ᾰ̓νήνεγκᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νενέγκω	ᾰ̓νενέγκῃς	ᾰ̓νενέγκῃ	ᾰ̓νενέγκητον	ᾰ̓νενέγκητον	ᾰ̓νενέγκωμεν	ᾰ̓νενέγκητε	ᾰ̓νενέγκωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νενέγκαιμῐ	ᾰ̓νενέγκειᾰς, ᾰ̓νενέγκαις	ᾰ̓νενέγκειε(ν), ᾰ̓νενέγκαι	ᾰ̓νενέγκαιτον	ᾰ̓νενεγκαίτην	ᾰ̓νενέγκαιμεν	ᾰ̓νενέγκαιτε	ᾰ̓νενέγκειᾰν, ᾰ̓νενέγκαιεν
	imperative		ᾰ̓νένεγκον	ᾰ̓νενεγκᾰ́τω	ᾰ̓νενέγκᾰτον	ᾰ̓νενεγκᾰ́των		ᾰ̓νενέγκᾰτε	ᾰ̓νενεγκᾰ́ντων
middle	indicative	ᾰ̓νηνεγκᾰ́μην	ᾰ̓νηνέγκω	ᾰ̓νηνέγκᾰτο	ᾰ̓νηνέγκᾰσθον	ᾰ̓νηνεγκᾰ́σθην	ᾰ̓νηνεγκᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓νηνέγκᾰσθε	ᾰ̓νηνέγκᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓νενέγκωμαι	ᾰ̓νενέγκῃ	ᾰ̓νενέγκηται	ᾰ̓νενέγκησθον	ᾰ̓νενέγκησθον	ᾰ̓νενεγκώμεθᾰ	ᾰ̓νενέγκησθε	ᾰ̓νενέγκωνται
	optative	ᾰ̓νενεγκαίμην	ᾰ̓νενέγκαιο	ᾰ̓νενέγκαιτο	ᾰ̓νενέγκαισθον	ᾰ̓νενεγκαίσθην	ᾰ̓νενεγκαίμεθᾰ	ᾰ̓νενέγκαισθε	ᾰ̓νενέγκαιντο
	imperative		ᾰ̓νένεγκαι	ᾰ̓νενεγκᾰ́σθω	ᾰ̓νενέγκᾰσθον	ᾰ̓νενεγκᾰ́σθων		ᾰ̓νενέγκᾰσθε	ᾰ̓νενεγκᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ᾰ̓νενέγκαι			ᾰ̓νενέγκᾰσθαι
participle	m	ᾰ̓νενέγκᾱς			ᾰ̓νενεγκᾰ́μενος
	f	ᾰ̓νενέγκᾱσᾰ			ᾰ̓νενεγκᾰμένη
	n	ᾰ̓νενέγκᾰν			ᾰ̓νενεγκᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ᾰ̓νένεικᾰ, ᾰ̓νενεικᾰ́μην (Homeric)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νένεικᾰ	ᾰ̓νένεικᾰς	ᾰ̓νένεικε(ν)	ᾰ̓νενείκᾰτον	ᾰ̓νενεικᾰ́την	ᾰ̓νενείκᾰμεν	ᾰ̓νενείκᾰτε	ᾰ̓νένεικᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νενείκω	ᾰ̓νενείκῃς	ᾰ̓νενείκῃ	ᾰ̓νενείκητον	ᾰ̓νενείκητον	ᾰ̓νενείκωμεν	ᾰ̓νενείκητε	ᾰ̓νενείκωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νενείκαιμῐ	ᾰ̓νενείκειᾰς, ᾰ̓νενείκαις	ᾰ̓νενείκειε(ν), ᾰ̓νενείκαι	ᾰ̓νενεικεῖτον	ᾰ̓νενεικείτην	ᾰ̓νενεικεῖμεν	ᾰ̓νενεικεῖτε	ᾰ̓νενεικεῖεν
	imperative		ᾰ̓νένεικον	ᾰ̓νενεικᾰ́τω	ᾰ̓νενείκᾰτον	ᾰ̓νενεικᾰ́των		ᾰ̓νενείκᾰτε	ᾰ̓νενεικᾰ́ντων
middle	indicative	ᾰ̓νενεικᾰ́μην	ᾰ̓νενείκω	ᾰ̓νενείκᾰτο	ᾰ̓νενείκᾰσθον	ᾰ̓νενεικᾰ́σθην	ᾰ̓νενεικᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓νενείκᾰσθε	ᾰ̓νενείκᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓νενείκωμαι	ᾰ̓νενείκηαι	ᾰ̓νενείκηται	ᾰ̓νενείκησθον	ᾰ̓νενείκησθον	ᾰ̓νενεικώμεθᾰ	ᾰ̓νενείκησθε	ᾰ̓νενείκωνται
	optative	ᾰ̓νενεικαίμην	ᾰ̓νενείκαιο	ᾰ̓νενείκαιτο	ᾰ̓νενείκαισθον	ᾰ̓νενεικαίσθην	ᾰ̓νενεικαίμεθᾰ	ᾰ̓νενείκαισθε	ᾰ̓νενείκαιντο
	imperative		ᾰ̓νένεικαι	ᾰ̓νενεικᾰ́σθω	ᾰ̓νενείκᾰσθον	ᾰ̓νενεικᾰ́σθων		ᾰ̓νενείκᾰσθε	ᾰ̓νενεικᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ᾰ̓νενεῖκαι			ᾰ̓νενείκᾰσθαι
participle	m	ᾰ̓νενείκᾱς			ᾰ̓νενεικᾰ́μενος
	f	ᾰ̓νενείκᾱσᾰ			ᾰ̓νενεικᾰμένη
	n	ᾰ̓νενεῖκᾰν			ᾰ̓νενεικᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ᾰ̓νήνεικᾰ, ᾰ̓νηνεικᾰ́μην (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νήνεικᾰ	ᾰ̓νήνεικᾰς	ᾰ̓νήνεικε(ν)	ᾰ̓νηνείκᾰτον	ᾰ̓νηνεικᾰ́την	ᾰ̓νηνείκᾰμεν	ᾰ̓νηνείκᾰτε	ᾰ̓νήνεικᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νενείκω	ᾰ̓νενείκῃς	ᾰ̓νενείκῃ	ᾰ̓νενείκητον	ᾰ̓νενείκητον	ᾰ̓νενείκωμεν	ᾰ̓νενείκητε	ᾰ̓νενείκωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νενείκαιμῐ	ᾰ̓νενείκειᾰς, ᾰ̓νενείκαις	ᾰ̓νενείκειε(ν), ᾰ̓νενείκαι	ᾰ̓νενεικεῖτον	ᾰ̓νενεικείτην	ᾰ̓νενεικεῖμεν	ᾰ̓νενεικεῖτε	ᾰ̓νενεικεῖεν
	imperative		ᾰ̓νένεικον	ᾰ̓νενεικᾰ́τω	ᾰ̓νενείκᾰτον	ᾰ̓νενεικᾰ́των		ᾰ̓νενείκᾰτε	ᾰ̓νενεικᾰ́ντων
middle	indicative	ᾰ̓νηνεικᾰ́μην	ᾰ̓νηνείκω	ᾰ̓νηνείκᾰτο	ᾰ̓νηνείκᾰσθον	ᾰ̓νηνεικᾰ́σθην	ᾰ̓νηνεικᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓νηνείκᾰσθε	ᾰ̓νηνείκᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓νενείκωμαι	ᾰ̓νενείκηαι	ᾰ̓νενείκηται	ᾰ̓νενείκησθον	ᾰ̓νενείκησθον	ᾰ̓νενεικώμεθᾰ	ᾰ̓νενείκησθε	ᾰ̓νενείκωνται
	optative	ᾰ̓νενεικαίμην	ᾰ̓νενείκαιο	ᾰ̓νενείκαιτο	ᾰ̓νενείκαισθον	ᾰ̓νενεικαίσθην	ᾰ̓νενεικαίμεθᾰ	ᾰ̓νενείκαισθε	ᾰ̓νενεικαίᾰτο
	imperative		ᾰ̓νένεικαι	ᾰ̓νενεικᾰ́σθω	ᾰ̓νενείκᾰσθον	ᾰ̓νενεικᾰ́σθων		ᾰ̓νενείκᾰσθε	ᾰ̓νενεικᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ᾰ̓νενεῖκαι, ἀνοῖσαι			ᾰ̓νενείκᾰσθαι
participle	m	ᾰ̓νενείκᾱς			ᾰ̓νενεικᾰ́μενος
	f	ᾰ̓νενείκᾱσᾰ			ᾰ̓νενεικᾰμένη
	n	ᾰ̓νενεῖκᾰν			ᾰ̓νενεικᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ᾰ̓νηνέχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ᾰ̓νηνέχθην	ᾰ̓νηνέχθης	ᾰ̓νηνέχθη	ᾰ̓νηνέχθητον	ᾰ̓νηνεχθήτην	ᾰ̓νηνέχθημεν	ᾰ̓νηνέχθητε	ᾰ̓νηνέχθησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νενεχθῶ	ᾰ̓νενεχθῇς	ᾰ̓νενεχθῇ	ᾰ̓νενεχθῆτον	ᾰ̓νενεχθῆτον	ᾰ̓νενεχθῶμεν	ᾰ̓νενεχθῆτε	ᾰ̓νενεχθῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νενεχθείην	ᾰ̓νενεχθείης	ᾰ̓νενεχθείη	ᾰ̓νενεχθεῖτον, ᾰ̓νενεχθείητον	ᾰ̓νενεχθείτην, ᾰ̓νενεχθειήτην	ᾰ̓νενεχθεῖμεν, ᾰ̓νενεχθείημεν	ᾰ̓νενεχθεῖτε, ᾰ̓νενεχθείητε	ᾰ̓νενεχθεῖεν, ᾰ̓νενεχθείησᾰν
	imperative		ᾰ̓νενέχθητῐ	ᾰ̓νενεχθήτω	ᾰ̓νενέχθητον	ᾰ̓νενεχθήτων		ᾰ̓νενέχθητε	ᾰ̓νενεχθέντων
							passive
infinitive							ᾰ̓νενεχθῆναι
participle	m						ᾰ̓νενεχθείς
	f						ᾰ̓νενεχθεῖσᾰ
	n						ᾰ̓νενεχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ᾰ̓νενήνοχᾰ, ᾰ̓νενήνεγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νενήνοχᾰ	ᾰ̓νενήνοχᾰς	ᾰ̓νενήνοχε(ν)	ᾰ̓νενηνόχᾰτον	ᾰ̓νενηνόχᾰτον	ᾰ̓νενηνόχᾰμεν	ᾰ̓νενηνόχᾰτε	ᾰ̓νενηνόχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓νενηνόχω	ᾰ̓νενηνόχῃς	ᾰ̓νενηνόχῃ	ᾰ̓νενηνόχητον	ᾰ̓νενηνόχητον	ᾰ̓νενηνόχωμεν	ᾰ̓νενηνόχητε	ᾰ̓νενηνόχωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νενηνόχοιμῐ, ᾰ̓νενηνοχοίην	ᾰ̓νενηνόχοις, ᾰ̓νενηνοχοίης	ᾰ̓νενηνόχοι, ᾰ̓νενηνοχοίη	ᾰ̓νενηνόχοιτον	ᾰ̓νενηνοχοίτην	ᾰ̓νενηνόχοιμεν	ᾰ̓νενηνόχοιτε	ᾰ̓νενηνόχοιεν
	imperative		ᾰ̓νενήνοχε	ᾰ̓νενηνοχέτω	ᾰ̓νενηνόχετον	ᾰ̓νενηνοχέτων		ᾰ̓νενηνόχετε	ᾰ̓νενηνοχόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νενήνεγμαι	ᾰ̓νενήνεξαι	ᾰ̓νενήνεκται	ᾰ̓νενήνεχθον	ᾰ̓νενήνεχθον	ᾰ̓νενηνέγμεθᾰ	ᾰ̓νενήνεχθε	ᾰ̓νενηνέγᾰται
	subjunctive	ᾰ̓νενηνεγμένος ὦ	ᾰ̓νενηνεγμένος ᾖς	ᾰ̓νενηνεγμένος ᾖ	ᾰ̓νενηνεγμένω ἦτον	ᾰ̓νενηνεγμένω ἦτον	ᾰ̓νενηνεγμένοι ὦμεν	ᾰ̓νενηνεγμένοι ἦτε	ᾰ̓νενηνεγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νενηνεγμένος εἴην	ᾰ̓νενηνεγμένος εἴης	ᾰ̓νενηνεγμένος εἴη	ᾰ̓νενηνεγμένω εἴητον/εἶτον	ᾰ̓νενηνεγμένω εἰήτην/εἴτην	ᾰ̓νενηνεγμένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾰ̓νενηνεγμένοι εἴητε/εἶτε	ᾰ̓νενηνεγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾰ̓νενήνεξο	ᾰ̓νενηνέχθω	ᾰ̓νενήνεχθον	ᾰ̓νενηνέχθων		ᾰ̓νενήνεχθε	ᾰ̓νενηνέχθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓νενηνοχέναι				ᾰ̓νενηνέχθαι
participle	m	ᾰ̓νενηνοχώς				ᾰ̓νενηνεγμένος
	f	ᾰ̓νενηνοχυῖᾰ				ᾰ̓νενηνεγμένη
	n	ᾰ̓νενηνοχός				ᾰ̓νενηνεγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ᾰ̓νενηνόχειν, ᾰ̓νενηνέγμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νενηνόχειν, ᾰ̓νενηνόχη	ᾰ̓νενηνόχεις, ᾰ̓νενηνόχης	ᾰ̓νενηνόχει(ν)	ᾰ̓νενηνόχετον	ᾰ̓νενηνοχέτην	ᾰ̓νενηνόχεμεν	ᾰ̓νενηνόχετε	ᾰ̓νενηνόχεσᾰν
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νενηνέγμην	ᾰ̓νενήνεξο	ᾰ̓νενήνεκτο	ᾰ̓νενήνεχθον	ᾰ̓νενηνέχθην	ᾰ̓νενηνέγμεθᾰ	ᾰ̓νενήνεχθε	ᾰ̓νενηνέγᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀναφορά (anaphorá)
ἀναφορεύς (anaphoreús)
ἀναφορέω (anaphoréō)
ἀναφορητικός (anaphorētikós)
ἀναφορικός (anaphorikós)
ἀναφόριον (anaphórion)
ἀνάφορον (anáphoron)

Descendants

→ Greek: αναφέρω (anaféro)

References

“ἀναφέρω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“ἀναφέρω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“ἀναφέρω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
ἀναφέρω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
“ἀναφέρω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
G399 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.