ἀπαγχόμενος

Ancient Greek

Etymology

From ἀπάγχω (apánkhō, “to be hanged”) +‎ -μενος (-menos, “a suffix forming middle, passive, and mediopassive participles from verb stems”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.paŋ.kʰó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.paŋˈkʰo.mɛ.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.paŋˈxo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.paŋˈxo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.paŋˈxo.me.nos/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels ἀ and α by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Participle

ἀπαγχόμενος • (apankhómenos) m (feminine ἀπαγχομένη, neuter ἀπαγχόμενον); first/second declension

present mediopassive participle of ἀπάγχω (apánkhō)
1. hanged

Declension

First and second declension of ἀπαγχόμενος; ἀπαγχομένη; ἀπαγχόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀπαγχόμενος apankhómenos	ἀπαγχομένη apankhoménē	ἀπαγχόμενον apankhómenon	ἀπαγχομένω apankhoménō	ἀπαγχομένᾱ apankhoménā	ἀπαγχομένω apankhoménō	ἀπαγχόμενοι apankhómenoi	ἀπαγχόμεναι apankhómenai	ἀπαγχόμενᾰ apankhómena
Genitive	ἀπαγχομένου apankhoménou	ἀπαγχομένης apankhoménēs	ἀπαγχομένου apankhoménou	ἀπαγχομένοιν apankhoménoin	ἀπαγχομέναιν apankhoménain	ἀπαγχομένοιν apankhoménoin	ἀπαγχομένων apankhoménōn	ἀπαγχομένων apankhoménōn	ἀπαγχομένων apankhoménōn
Dative	ἀπαγχομένῳ apankhoménōi	ἀπαγχομένῃ apankhoménēi	ἀπαγχομένῳ apankhoménōi	ἀπαγχομένοιν apankhoménoin	ἀπαγχομέναιν apankhoménain	ἀπαγχομένοιν apankhoménoin	ἀπαγχομένοις apankhoménois	ἀπαγχομέναις apankhoménais	ἀπαγχομένοις apankhoménois
Accusative	ἀπαγχόμενον apankhómenon	ἀπαγχομένην apankhoménēn	ἀπαγχόμενον apankhómenon	ἀπαγχομένω apankhoménō	ἀπαγχομένᾱ apankhoménā	ἀπαγχομένω apankhoménō	ἀπαγχομένους apankhoménous	ἀπαγχομένᾱς apankhoménās	ἀπαγχόμενᾰ apankhómena
Vocative	ἀπαγχόμενε apankhómene	ἀπαγχομένη apankhoménē	ἀπαγχόμενον apankhómenon	ἀπαγχομένω apankhoménō	ἀπαγχομένᾱ apankhoménā	ἀπαγχομένω apankhoménō	ἀπαγχόμενοι apankhómenoi	ἀπαγχόμεναι apankhómenai	ἀπαγχόμενᾰ apankhómena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀπαγχομένως apankhoménōs			ἀπαγχομενώτερος apankhomenṓteros			ἀπαγχομενώτᾰτος apankhomenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.