Anconitanus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /an.koː.niˈtaː.nus/, [aŋ.koː.nɪˈtaː.nʊs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /an.ko.niˈta.nus/, [aŋ.ko.niˈtaː.nus]
- (Vulgar) IPA(key): /an.koː.niˈtaː.nus/, [an.ko.neˈda.nos]
Adjective
Ancōnitānus (feminine Ancōnitāna, neuter Ancōnitānum); first/second declension
- Of or from Ancona.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Ancōnitānus | Ancōnitāna | Ancōnitānum | Ancōnitānī | Ancōnitānae | Ancōnitāna | |
Genitive | Ancōnitānī | Ancōnitānae | Ancōnitānī | Ancōnitānōrum | Ancōnitānārum | Ancōnitānōrum | |
Dative | Ancōnitānō | Ancōnitānō | Ancōnitānīs | ||||
Accusative | Ancōnitānum | Ancōnitānam | Ancōnitānum | Ancōnitānōs | Ancōnitānās | Ancōnitāna | |
Ablative | Ancōnitānō | Ancōnitānā | Ancōnitānō | Ancōnitānīs | |||
Vocative | Ancōnitāne | Ancōnitāna | Ancōnitānum | Ancōnitānī | Ancōnitānae | Ancōnitāna |
Descendants
- Italian: anconetano, anconitano
References
- Anconitanus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.