< Reconstruction:Old Saxon
Reconstruction:Old Saxon/migan
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *mīganą.
Conjugation
Conjugation of **mīgan (strong class 1)
infinitive | **mīgan | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | **mīgu | **mēg |
2nd person singular | **mīgis | **migi |
3rd person singular | **mīgid | **mēg |
plural | **mīgad | **migun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | **mīge | **migi |
2nd person singular | **mīges | **migis |
3rd person singular | **mīge | **migi |
plural | **mīgen | **migin |
imperative | present | |
singular | **mīg | |
plural | **mīgad | |
participle | present | past |
**mīgandi | *gi*migan, **migan |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.