ablocaturus

Latin

Etymology

Future active participle of ablocō

Participle

ablocātūrus m (feminine ablocātūra, neuter ablocātūrum); first/second declension

  1. about to lease

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ablocaturus ablocatura ablocaturum ablocaturī ablocaturae ablocatura
Genitive ablocaturī ablocaturae ablocaturī ablocaturōrum ablocaturārum ablocaturōrum
Dative ablocaturō ablocaturae ablocaturō ablocaturīs ablocaturīs ablocaturīs
Accusative ablocaturum ablocaturam ablocaturum ablocaturōs ablocaturās ablocatura
Ablative ablocaturō ablocaturā ablocaturō ablocaturīs ablocaturīs ablocaturīs
Vocative ablocature ablocatura ablocaturum ablocaturī ablocaturae ablocatura
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.