abominacyjny
Polish
Etymology
From abominacja + ny. First attested in 1868.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.bɔ.mi.naˈt͡sɨj.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: a‧bo‧mi‧na‧cyj‧ny
Adjective
abominacyjny (not comparable)
- (relational, literary) abhorrence, aversion, abomination (feeling of extreme disgust)
Declension
Declension of abominacyjny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | abominacyjny | abominacyjne | abominacyjna | abominacyjni | abominacyjne | ||
| genitive | abominacyjnego | abominacyjnej | abominacyjnych | ||||
| dative | abominacyjnemu | abominacyjnym | |||||
| accusative | abominacyjnego | abominacyjny | abominacyjne | abominacyjną | abominacyjnych | abominacyjne | |
| instrumental | abominacyjnym | abominacyjnymi | |||||
| locative | abominacyjnej | abominacyjnych | |||||
References
Further reading
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abominacyjny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.