achnąć

Polish

From ach +‎ -nąć. First attested in 1851.[1]

achnąć pf

achnąć pf (imperfective achać)

(colloquial, intransitive) to ooh and ahh, to marvel at something, especially to an extreme or over-the-top way [+ nad (object) = at what]
- 2000 January 14, Joanna Sereinig, “namolna kobieta”, in pl.hum.poezja‎ (Usenet):
  Pozwolę sobie wtrącić swoje trzy grosze, bo przed chwilą achnęłam nad wierszem
  loli, potem dopiero czytałam komentarze innych osób.
  I'll allow myself to throw in my two sense, because I just oohed and ahhed over the poem of lola, only later did I read other people's comments.

Conjugation of achnąć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		achnąć
future tense	1^st	achnę			achniemy
	2^nd	achniesz			achniecie
	3^rd	achnie			achną
	impersonal	achnie się
past tense	1^st	achnąłem	achnęłam		achnęliśmy	achnęłyśmy
	2^nd	achnąłeś	achnęłaś		achnęliście	achnęłyście
	3^rd	achnął	achnęła	achnęło	achnęli	achnęły
	impersonal	achnięto
conditional	1^st	achnąłbym	achnęłabym		achnęlibyśmy	achnęłybyśmy
	2^nd	achnąłbyś	achnęłabyś		achnęlibyście	achnęłybyście
	3^rd	achnąłby	achnęłaby	achnęłoby	achnęliby	achnęłyby
	impersonal	achnięto by
imperative	1^st	niech achnę			achnijmy
	2^nd	achnij			achnijcie
	3^rd	niech achnie			niech achną
passive adjectival participle		achnięty	achnięta	achnięte	achnięci	achnięte
anterior adverbial participle		achnąwszy
verbal noun		achnięcie

adjective

interjections

noun

Athenaeum : pismo poświęcone historyi, literaturze, sztukom, krytyce i.t.d.‎, volume 11, t. 5, 1851, page 164