agoiro
Galician
Etymology
13th century. From Old Galician-Portuguese agoyro, from Latin augurium. Cognate with Portuguese agouro and Spanish agüero.
Pronunciation
- IPA(key): /aˈɣojɾo̝/
Noun
agoiro m (plural agoiros)
References
- “agoiro” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “agoyr” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “agoiro” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “agoiro” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “agoiro” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Old Galician-Portuguese
Portuguese
Alternative forms
Etymology
From Old Galician-Portuguese agoiro~agoyro, from Vulgar Latin agurium, from Latin augurium. Doublet of augúrio, which was borrowed from Latin.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /aˈɡoj.ɾu/ [aˈɡoɪ̯.ɾu]
- (Southern Brazil) IPA(key): /aˈɡoj.ɾo/ [aˈɡoɪ̯.ɾo]
- (Portugal) IPA(key): /ɐˈɡoj.ɾu/ [ɐˈɣoj.ɾu]
- Hyphenation: a‧goi‧ro
Usage notes
- Often used in the context of predicting bad events.
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.