agoiro

Galician

Etymology

13th century. From Old Galician-Portuguese agoyro, from Latin augurium. Cognate with Portuguese agouro and Spanish agüero.

Pronunciation

  • IPA(key): /aˈɣojɾo̝/

Noun

agoiro m (plural agoiros)

  1. omen, presage
    • 1370, Ramón Lorenzo, editor, Crónica troiana. Introducción e texto, A Coruña: Fundación Barrié, page 247:
      ¿Jdes catar agoyro hu nõ jaz senõ mẽtira?
      Are you going to see an omen where there is nothing but lies?
  2. annoying person

Derived terms

References

  • agoiro” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • agoyr” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • agoiro” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • agoiro” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • agoiro” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Old Galician-Portuguese

Noun

agoiro m

  1. Alternative spelling of agoyro

Portuguese

Alternative forms

Etymology

From Old Galician-Portuguese agoiro~agoyro, from Vulgar Latin agurium, from Latin augurium. Doublet of augúrio, which was borrowed from Latin.

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /aˈɡoj.ɾu/ [aˈɡoɪ̯.ɾu]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /aˈɡoj.ɾo/ [aˈɡoɪ̯.ɾo]
  • (Portugal) IPA(key): /ɐˈɡoj.ɾu/ [ɐˈɣoj.ɾu]

  • Hyphenation: a‧goi‧ro

Noun

agoiro m (plural agoiros)

  1. omen, prophecy

Usage notes

  • Often used in the context of predicting bad events.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.