aizkolari

English

Etymology

From Basque aizkolari.

Noun

aizkolari (plural aizkolaris)

  1. Someone who practices aizkolaritza.

Basque

Alternative forms
  • haizkolari

Etymology

From aizkora (“axe”) +‎ -lari (“professional”)[1].

Pronunciation
  • IPA(key): /ai̯s̻kolaɾi/, [ai̯s̻.ko̞.la.ɾi]

Noun

aizkolari anim

  1. lumberjack; logger

Declension
Declension of aizkolari (animate, ending in vowel)
indefinite singular plural
absolutive aizkolari aizkolaria aizkolariak
ergative aizkolarik aizkolariak aizkolariek
dative aizkolariri aizkolariari aizkolariei
genitive aizkolariren aizkolariaren aizkolarien
comitative aizkolarirekin aizkolariarekin aizkolariekin
causative aizkolarirengatik aizkolariarengatik aizkolariengatik
benefactive aizkolarirentzat aizkolariarentzat aizkolarientzat
instrumental aizkolariz aizkolariaz aizkolariez
inessive aizkolarirengan aizkolariarengan aizkolariengan
locative — — —
allative aizkolarirengana aizkolariarengana aizkolariengana
terminative aizkolarirenganaino aizkolariarenganaino aizkolarienganaino
directive aizkolarirenganantz aizkolariarenganantz aizkolarienganantz
destinative aizkolarirenganako aizkolariarenganako aizkolarienganako
ablative aizkolarirengandik aizkolariarengandik aizkolariengandik
partitive aizkolaririk — —
prolative aizkolaritzat — —

Descendants
  • English: aizkolari
  • Spanish: aizkolari

References
  1. Lawrence Trask, Etymological Dictionary of Basque

Spanish

Etymology

Borrowed from Basque aizkolari, from aizkora (“axe”).

Noun

aizkolari m or f (plural aizkolaris)

  1. someone who practices aizkolaritza

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.