akceptować

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin acceptō + -ować. First attested in the first half of the 17th century.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /ak.t͡sɛpˈtɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: ak‧cep‧to‧wać

Verb

akceptować impf (perfective zaakceptować)

  1. (transitive) to accept (to receive, especially with a consent, with favor, or with approval)
    Synonym: przyjmować
  2. (transitive) to accept (to agree to)
    Synonym: zgadzać się
  3. (transitive, law) to accept (to confirm officially)
  4. (transitive) to accept (to receive willingly)

Conjugation

Derived terms

adjective
adjectives
adverb
nouns

Collocations

References

  1. Teresa Sokołowska (16.02.2016), AKCEPTOWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  2. akceptować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
  • Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012) Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine], Wydawnictwo PWN

Further reading

  • akceptować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • akceptować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.