aklamacyjny

Polish

Etymology

From aklamacja +‎ -ny. First attested in 1851.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ak.la.maˈt͡sɨj.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɨjnɨ
Syllabification: ak‧la‧ma‧cyj‧ny

Adjective

aklamacyjny (not comparable)

(relational) acclamation (unanimous decision)

Declension

Declension of aklamacyjny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	aklamacyjny		aklamacyjne	aklamacyjna	aklamacyjni	aklamacyjne
genitive	aklamacyjnego			aklamacyjnej	aklamacyjnych
dative	aklamacyjnemu			aklamacyjnej	aklamacyjnym
accusative	aklamacyjnego	aklamacyjny	aklamacyjne	aklamacyjną	aklamacyjnych	aklamacyjne
instrumental	aklamacyjnym			aklamacyjną	aklamacyjnymi
locative	aklamacyjnym			aklamacyjnej	aklamacyjnych

Related terms

verb

aklamować

References

Czas‎, issue [R.4], № 45, 1851, page 2

Further reading

aklamacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
aklamacyjny in Polish dictionaries at PWN
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “aklamacyjny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 17

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.