alfaŭki

From al- +‎ faŭko +‎ -i.

alfaŭki (present alfaŭkas, past alfaŭkis, future alfaŭkos, conditional alfaŭkus, volitive alfaŭku)

1. (transitive) to yell at, shout at, bark at (with one’s mouth open wide)
   • Trevor Steele, Kvazaŭ ĉio dependus de mi,

     Ŝi ĵetis al mi koleran rigardon kaj alfaŭkis min: “Vi papilias de unu amikino al alia, sed Kurt estas alispeca viro.”

     She shot me an angry look and barked at me: “You flit from one girlfriend to another, but Kurt is a different kind of man.”