alogamiczny

Polish

Etymology

From alogamia +‎ -iczny. First attested in 1932.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /a.lɔ.ɡaˈmit͡ʂ.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -it͡ʂnɨ
Syllabification: a‧lo‧ga‧micz‧ny

Adjective

alogamiczny (not comparable)

(relational, botany) allogamy; allogamic
Synonym: obcopylny

Declension

Declension of alogamiczny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	alogamiczny		alogamiczne	alogamiczna	alogamiczni	alogamiczne
genitive	alogamicznego			alogamicznej	alogamicznych
dative	alogamicznemu			alogamicznej	alogamicznym
accusative	alogamicznego	alogamiczny	alogamiczne	alogamiczną	alogamicznych	alogamiczne
instrumental	alogamicznym			alogamiczną	alogamicznymi
locative	alogamicznym			alogamicznej	alogamicznych

References

Pszczelarz polski, sad i pasieka niezależny ilustrowany miesięcznik‎, volume 3, 1932, page 217

Further reading

alogamiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
alogamiczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.