alokucyjny

Polish

Etymology

From alokucja +‎ -ny. First attested in 1903.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /a.lɔ.kuˈt͡sɨj.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɨjnɨ
Syllabification: a‧lo‧ku‧cyj‧ny

Adjective

alokucyjny (not comparable)

(relational) allocution

Declension

Declension of alokucyjny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	alokucyjny		alokucyjne	alokucyjna	alokucyjni	alokucyjne
genitive	alokucyjnego			alokucyjnej	alokucyjnych
dative	alokucyjnemu			alokucyjnej	alokucyjnym
accusative	alokucyjnego	alokucyjny	alokucyjne	alokucyjną	alokucyjnych	alokucyjne
instrumental	alokucyjnym			alokucyjną	alokucyjnymi
locative	alokucyjnym			alokucyjnej	alokucyjnych

References

Nowa Reforma‎, issue R.22, nr 151, 1903, page 1

Further reading

alokucyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
alokucyjny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.