anadromiczny

Polish

Etymology

From Ancient Greek ἀνάδρομος (anádromos) +‎ -iczny.[1][2] First attested in 1928.[3]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.nad.rɔˈmit͡ʂ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɨ
  • Syllabification: a‧nad‧ro‧micz‧ny

Adjective

anadromiczny (not comparable)

  1. (relational, ichthyology) anadromous
    Antonym: katadromiczny
    ryba anadromiczna ― anadromous fish

Declension
Declension of anadromiczny
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative anadromiczny anadromiczne anadromiczna anadromiczni anadromiczne
genitive anadromicznego anadromicznej anadromicznych
dative anadromicznemu anadromicznym
accusative anadromicznego anadromiczny anadromiczne anadromiczną anadromicznych anadromiczne
instrumental anadromicznym anadromicznymi
locative anadromicznej anadromicznych

References
  1. Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “anadromiczny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. anadromiczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
  • Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012) Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine]‎, Wydawnictwo PWN

Further reading
  • anadromiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • anadromiczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.