anagramowy

Polish

Etymology

From anagram +‎ -owy. First attested in 1883.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /a.naɡ.raˈmɔ.vɨ/
Rhymes: -ɔvɨ
Syllabification: a‧nag‧ra‧mo‧wy

Adjective

anagramowy (not comparable)

(relational, linguistics) anagram

Declension

Declension of anagramowy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	anagramowy		anagramowe	anagramowa	anagramowi	anagramowe
genitive	anagramowego			anagramowej	anagramowych
dative	anagramowemu			anagramowej	anagramowym
accusative	anagramowego	anagramowy	anagramowe	anagramową	anagramowych	anagramowe
instrumental	anagramowym			anagramową	anagramowymi
locative	anagramowym			anagramowej	anagramowych

Related terms

verb

anagramować

References

Joseph de la Vega (1883) Tryumfy orła i zaćmienie księżyca‎, page 159

Further reading

anagramowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
anagramowy in Polish dictionaries at PWN
anagramowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.