anarchiczny

Polish

Etymology

From anarchia +‎ -iczny. First attested in 1785.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.narˈxit͡ʂ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɨ
  • Syllabification: a‧nar‧chicz‧ny

Adjective

anarchiczny (not comparable, adverb anarchicznie)

  1. (relational) anarchy; anarchic
    wolność anarchiczna ― anarchic freedom
  2. anarchic, chaotic (without order)

Declension
Declension of anarchiczny
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative anarchiczny anarchiczne anarchiczna anarchiczni anarchiczne
genitive anarchicznego anarchicznej anarchicznych
dative anarchicznemu anarchicznym
accusative anarchicznego anarchiczny anarchiczne anarchiczną anarchicznych anarchiczne
instrumental anarchicznym anarchicznymi
locative anarchicznej anarchicznych
adjectives
adverb
nouns
verbs

References
  1. Johann Rautenstrauch (1785) Propozycye J. Swiątobliwości Papiezkiey Piusowi VI / Przedłożone Od Jmć Pana de Laurier Roku 1782 w Wiedniu ; z Odpowiedziami z strony Piusa VI. Wydanemi Od Jmć Pana Audytora‎, page 9
  • Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012) Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine]‎, Wydawnictwo PWN

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.