arantius

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /aˈran.ti.us/, [äˈrän̪t̪iʊs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /aˈran.t͡si.us/, [äˈränt̪͡s̪ius]

Adjective

arantius (feminine arantia, neuter arantium); first/second-declension adjective

  1. Alternative form of aurantius

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative arantius arantia arantium arantiī arantiae arantia
Genitive arantiī arantiae arantiī arantiōrum arantiārum arantiōrum
Dative arantiō arantiō arantiīs
Accusative arantium arantiam arantium arantiōs arantiās arantia
Ablative arantiō arantiā arantiō arantiīs
Vocative arantie arantia arantium arantiī arantiae arantia

References

  • arantius in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.